Τα 96α Γενέθλια του Σάι Μπάμπα: Το τέλος μιας εποχής, η αυγή μιας νέας ^Κύριο

Οι εορτασμοί των 96ων Γενεθλίων του Μπαγκαβάν Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα στο Σάτυα Σάι Γκράμα του Μούντεναχάλλι απότισαν ιερό φόρο τιμής στην ζωή Του, που δεν ήταν άλλο από Έμπρακτη Αγάπη - Αγάπη που ανέβλυζε αυθόρμητα από το αίσθημα της Ενότητας των πάντων, και Υπηρεσία προς όλους με το αίσθημα ότι υπηρετεί τον ίδιο Του τον Εαυτό. Η ζωή Του είναι το μήνυμά μας και, στα δικά Του χνάρια, η ζωή του Σάντγκουρου Σρι Μαντουσούνταν Σάι, μέντορα και οδηγού μας, είναι επίσης το μήνυμά μας.

Παρακάτω θα διαβάσετε τα κυριότερα σημεία των τριών Συνεδρίων που προηγήθηκαν των Γενεθλίων, καθώς και τις ομιλίες του Σουάμι που έγιναν όλες αυτές τις ημέρες. 

---

Bharat Sangeeta Sammelan 2021

To συνέδριο αυτό παρουσιάστηκε από το Πανεπιστήμιο Σρι Σάτυα Σάι για την Ανθρώπινη Αριστεία (Sri Sathya Sai University for Human Excellence) και είχε θέμα την θεραπευτική δύναμη της ινδικής κλασικής μουσικής. Παραβρέθηκαν, έπαιξαν μουσική, τραγούδησαν και συνομίλησαν πολλοί διακεκριμένοι μουσικοί από όλη την Ινδία, εκπροσωπώντας κάθε είδος της ινδικής μουσικής παράδοσης και διδάσκοντας στις νεότερες γενιές την αξία του πολύτιμου δώρου της μουσικής - ενός δώρου που δόθηκε από τον ίδιο τον Θεό, τον νάντα μπράχμαν.

 Στην τελετή λήξης του συνεδρίου, το απόγευμα της 18ης Νοεμβρίου, ο Σάντγκουρου Σρι Μαντουσούνταν Σάι είπε:

"(...) Όλοι έχουμε γεννηθεί ως ανθρώπινα όντα, και μόνο τα ανθρώπινα όντα μπορούν να τραγουδήσουν. Από όλα τα πλάσματα όλης της δημιουργίας του Θεού, μόνο στους ανθρώπους έχει δοθεί η ικανότητα να μιλήσουν και να υμνήσουν την χάρη του Θεού. Αν, επιπλέον, αναπτυχθεί μέσα σας και το ενδιαφέρον να μάθετε μουσική και επίσης βρεθείτε στην συντροφιά τέτοιων σπουδαίων βιντβάν της μουσικής, τέτοιων μαχαπούρουσα, τότε δεν υπάρχει μεγαλύτερη καλοτυχία που θα μπορούσε να ζητήσει κανείς.

Επομένως, το σπουδαιότερο που θα ήθελα να πω στους σπουδαστές, στο προσωπικό μας και σε όλους τους συμμετέχοντες, είναι ότι πρέπει να θεωρείτε τον εαυτό σας πάρα πολύ τυχερό που έχετε την ευκαιρία να συμμετέχετε και να παραβρεθείτε σε μια εκδήλωση που την κοσμούν τέτοιες σπουδαίες προσωπικότητες του μουσικού στερεώματος, οι οποίοι έχουν αφιερώσει ολόκληρη την ζωή τους και έχουν δώσει όλο τους το 'είναι' για χάρη της μουσικής. Είστε ευλογημένοι και μόνο που έχετε το ντάρσαν τους – με τέτοια καλοτυχία έχετε ευλογηθεί.

Ο αγαπητός Μαϊσούρ Μαντζουνάτ-τζι είπε ότι αυτό είναι τόσο δύσκολο όσο το να συναντηθούν μαζί και οι 9 πλανήτες, δεν πρέπει όμως να ξεχνά ότι όταν ο ήλιος βρίσκεται στο κέντρο, τότε και οι εννιά πλανήτες περιστέφονται ανεμπόδιστα γύρω από αυτόν. Ομοίως, όταν η θεότητα καταλαμβάνει την κεντρική σκηνή, τότε ο ρόλος όλων των μουσικών, όλων των γκαντάρβα, είναι να τραγουδούν για τον Θεό. Γι’ αυτό είπε ο Ναράγιενα: ‘Όπου οι πιστοί Μου τραγουδούν την δόξα Μου’... Δεν είπε, ‘όπου οι πιστοί μιλούν για την δόξα Μου’, αλλά ‘όπου τραγουδούν την δόξα Μου’. Διότι Εκείνος είναι γκάναλόλα – λατρεύει την μουσική. Όπου υπάρχει λοιπόν μουσική και όπου υπάρχουν μουσικοί, να είστε βέβαιοι ότι θα πάω εκεί και θα εγκατασταθώ, είπε ο ίδιος ο Θεός!

(...) Η Νάτυασάστρα λέει ότι όπου υπάρχει τραγούδι, εξύμνηση του Θεού και ήχος μουσικών οργάνων, το μέρος αυτό καθαγιάζεται, καθαίρεται από κάθε αμαρτία και μόνο ευοίωνα πράγματα συμβαίνουν εκεί. Σήμερα, το Σάτυα Σάι Γκράμα έχει γίνει ένα τέτοιο μέρος. Τόσοι μουσικοί τραγουδούν, συζητούν για την μουσική, υμνούν τον Θεό. Μιλούν για την μουσική με μια σοφία θαυμαστή! Αυτό το μέρος έχει αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη δόξα. Έχει γίνει ακόμη πιο αγνό, ακόμη πιο θεσπέσιο από ό,τι ήδη ήταν. Ακόμη, ο Μπάρατ Μούνι λέει ότι, όπου συμβαίνει αυτό – όχι μόνο η μουσική, αλλά όλες οι καλές τέχνες – η προσωπικότητα του ανθρώπου εξευγενίζεται. Γι’ αυτό τις αποκαλούν καλές τέχνες (fine arts), γιατί σε κάνουν καλύτερο (finer) άνθρωπο. Κάνουν την καρδιά καλύτερη. Το κεφάλι και τα χέρια καλυτερεύουν με την εκπαίδευση και τα αθλήματα, αν όμως θέλετε να καλυτερεύσετε την καρδιά σας, την έδρα της διαίσθησης, την έδρα του Θεού, την έδρα της φώτισης, πρέπει να ακολουθήσετε κάποια από τις καλές τέχνες. Στις καλές τέχνες, η μουσική κατέχει την υψηλότερη θέση, διότι είναι η πλησιέστερη προς τον Θεό. Γι’ αυτό Τον λένε Νάντα μπράχμα. Όλα τα παιδιά μας πρέπει να επωφελούνται από τέτοιες ευκαιρίες.

(...) Ήθελα πολύ να μάθουν τα παιδιά μας να εκτιμούν την μουσική. Πολλά από αυτά έρχονται από την επαρχία. Δεν έχουν εκτεθεί καθόλου σε αυτό το είδος κλασικής μουσικής ή σε τέτοιες μουσικές εκδηλώσεις. Φυσικά, έχουν έρθει παρακολουθήσει τζάναπάντα, Χαρί κάτχα και γιάκσα γκάνα. Δεν είναι όμως καθόλου εξοικειωμένα με αυτό το είδος κλασικής μουσικής. Πολλοί από εσάς παραβρίσκεστε για πρώτη φορά σε μια τέτοια εκδήλωση. Και όχι μόνο οι μαθητές, αλλά είμαι σίγουρος ότι και πολλοί από τους πιστούς δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν μια ευκαιρία σαν αυτή. Είναι η μεγάλη μας καλοτυχία!

Θα έλεγα επίσης σε όλους τους μουσικούς το εξής: είναι προς το συμφέρον σας να φροντίσετε ότι η επόμενη γενιά θα είναι σε θέση να εκτιμήσει την μουσική σας, διαφορετικά εσείς θα παίζετε, αλλά δεν θα υπάρχει κανείς να σας ακούει! Σας συμφέρει λοιπόν να εμφυσήσετε στην επόμενη γενιά την ικανότητα να εκτιμά την κλασική μουσική, διαφορετικά θα απομείνετε χωρίς κοινό! Το κοινό σας θα εξαφανιστεί. Αυτή είναι λοιπόν η ιδέα: πρέπει να προσπαθήσουμε να φέρουμε την μουσική στο κατώφλι κάθε σπιτιού. Ας αρχίσουμε τουλάχιστον από την Ινδία. Κάθε παιδί πρέπει να εκτιμά την μουσική. Κι αν οι μητέρες και οι πατεράδες μάθουν μουσική, τότε είναι φυσικό ότι και τα παιδιά τους στο σπίτι θα εκπαιδευτούν στην μουσική.

Αν η μητέρα έχει μάθει λίγη μουσική, τότε θα τραγουδήσει στο μωρό ένα νανούρισμα, σε κάποια ράγκα, σε κάποια μελωδία, κι έτσι το μωρό θα αρχίσει να μαθαίνει μουσική. Αν ο πατέρας έχει κάποιες γνώσεις μουσικής, τότε αυθορμήτως τα παιδιά θα αρχίσουν να μαθαίνουν μουσική – και τα παιδιά που μαθαίνουν μουσική είναι βέβαιο ότι θα τα πάνε καλύτερα σε κάθε τομέα της ζωής! Όχι μόνο στο πεδίο της μουσικής. Θα αριστεύσουν και στις σπουδές τους και στα αθλήματα, διότι θα είναι σε καλή φυσική κατάσταση, θα είναι υγιή.

Η μουσική είναι συνυφασμένη με την πραναγιάμα – δεν γίνεται να μην κάνεις πραναγιάμα. Δεν μπορείς να τραγουδήσεις με κυρτή σπονδυλική στήλη – πρέπει να καθίσεις με ίσια πλάτη για να τραγουδήσεις. Βλέπετε, αυτομάτως γίνονται τόσες ασκήσεις. Σας κρατά υγιείς, κρατά τον νου σας εστιασμένο, διότι η μουσική απαιτεί συγκέντρωση. Δεν μπορείς να τραγουδήσεις χωρίς συγκέντρωση, δεν γίνεται να αποσπάται η προσοχή σου. Άρα, σε βοηθά να εκπαιδεύσεις τον νου ώστε να είναι συγκεντρωμένος. Σε βοηθά να κρατάς τον ρυθμό, διότι το κράτημα του ρυθμού είναι πειθαρχία! Αποκτάτε λοιπόν πειθαρχία, αποκτάτε δημιουργικότητα, αυξάνει η ευφυία σας. Η μουσική έχει πολλαπλά οφέλη.

Όσον αφορά τους μαθητές μας, ειλικρινής παράκλησή Μου προς τους καθηγητές, τους σπουδαστές και τους γονείς, είναι να αφήσετε τα παιδιά σας να μάθουν κάποιο μουσικό όργανο ή να τραγουδούν, είτε κάποιο κρουστό είτε κάποιο έγχορδο όργανο, οτιδήποτε τους αρέσει. Έστω και ένα απλό τάλα (κύμβαλα) είναι μια χαρά, αν το προτιμούν. Κάθε γονιός πρέπει να ενθαρρύνει κάθε παιδί να μάθει μουσική. Κάθε δάσκαλος πρέπει να προσπαθεί να εντοπίζει τα ταλέντα των παιδιών και να τα καλλιεργεί. Διότι αν δεν το κάνουμε εμείς, πιστέψτε Με, δεν θα το κάνει κανείς! Αν δεν το κάνουμε τώρα, δεν μπορεί να γίνει σε καμιά άλλη χρονική στιγμή, και αν δεν το κάνουμε εδώ, δεν μπορεί να γίνει πουθενά αλλού! Είναι μεγάλη η ευθύνη στους ώμους μας να συνεχίσουμε αυτήν την παράμπαρά (γραμμή διαδοχής δασκάλου-μαθητή) και να εξασφαλίσουμε τη συνέχισή της.

(...) Είναι μεγάλη ευλογία που έχουμε αυτό το φεστιβάλ στα πλαίσια των εορτασμών των 96^ων γενεθλίων του Μπαγκαβάν Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα, ο οποίος είναι η ενσάρκωση της Νάντα, η ενσάρκωση της μουσικής! Όλα τα αγόρια και τα κορίτσια της μουσικής μας ομάδας γνωρίζουν ότι ο πιο εύκολος τρόπος να Τον πλησιάσετε είναι να είστε καλοί τραγουδιστές, γιατί τότε θα σας βάλουν να καθίσετε μπροστά-μπροστά! (Χειροκροτήματα) Διότι η μουσική είναι τόσο σημαντική.

Στο Πανεπιστήμιο Σρι Σάτυα Σάι για την Ανθρώπινη Αριστεία, η μουσική πρέπει να λάβει την προσοχή που της αρμόζει, δηλαδή να διδάσκεται στους σπουδαστές. Σε όλο το προσωπικό, στον Αντιπρύτανη και στον Πρύτανη, έχω επανειλημμένως υπενθυμίσει ότι αυτή θα είναι μια από τις μεγαλύτερες συνεισφορές που μπορεί να κάνει το πανεπιστήμιό μας στον τομέα της μουσικής, αλλά και στον κόσμο γενικότερα, με το να προωθεί, να διαδίδει και να διαφυλάττει την κουλτούρα της ινδικής κλασικής μουσικής. Είθε να ωφεληθούν όλοι από αυτήν, είθε να την ευχαριστηθείτε, να την αφομοιώσετε, να την στηρίξετε και να την καλλιεργήσετε στην ζωή σας."

 

Για να παρακολουθήσετε το συνέδριο κάντε κλικ στους παρακάτω συνδέσμους:
17 Νοεμβρίου: πρωινή συνάντηση | μεσημεριανή συνάντηση | απογευματινή συνάντηση
18 Νοεμβρίου: πρωινή συνάντηση | μεσημεριανή συνάντηση | απογευματινή συνάντηση | μουσική εκδήλωση

---

 World Youth Meet 2021 - Παγκόσμια Συνάντηση Νέων

Η Παγκόσμια Συνάντηση Νέων του 2021 είχε σαν θέμα τα διδάγματα της πανδημίας προς τους νέους, τόσο σε εσωτερικό επίπεδο, όσο και έξω απ' αυτούς. Νέοι από όλο τον κόσμο άνοιξαν την καρδιά τους και μίλησαν με ειλικρίνεια για τα βιώματα, τις προκλήσεις και τα μαθήματα που έζησαν αυτό το διάστημα της πανδημίας, με τρόπο που να συνδέει τον εσωτερικό κόσμο με τον εξωτερικό. Με αυτό το μοίρασμα της οπτικής τους, διδάσκουν ο ένας τον άλλον, ώστε να μπορέσουν οι ίδιοι να αξιολογήσουν τον εαυτό τους και τον κόσμο γύρω τους, και να γίνονται καλύτεροι μέρα με την ημέρα.

Το πρωί της 19ης Νοεμβρίου, κατά την εναρκτήρια συνάντηση, ο Ναρασίμχα Μούρτι έδωσε μια υπέροχη ομιλία, την οποία ακολούθησε η ιερή ομιλία του Σουάμι:

 "Νομίζω ότι οι πράξεις μιλούν δυνατότερα από τα λόγια, και ακόμη δυνατότερα από τις πράξεις μιλούν τα λόγια του Ναρασίμχα Μούρτι μας!

Όταν προτάθηκε το κεντρικό θέμα της Παγκόσμιας Συνάντησης Νέων αυτής της χρονιάς, Εγώ ζήτησα βεβαίως να γίνει διαδικτυακά επειδή πολλοί νέοι δεν είχαν την δυνατότητα να ταξιδέψουν. Ζήτησα ο Ίδιος προσωπικά να μην ταξιδέψουν σε τούτη την χρονική στιγμή – δεν έχουμε ακόμη βγει από την πανδημία και δεν ξέρουμε τι μέλλει γενέσθαι, όποτε καλύτερα να μείνουν ασφαλείς στις χώρες τους, αποφεύγοντας να ταξιδέψουν – και να συμμετάσχουν στην Συνάντηση Νέων από την χώρα τους, και πολλοί από αυτούς υπάκουσαν. Ξέρω ότι αισθάνθηκαν άσχημα που δεν μπόρεσαν να ταξιδέψουν, πάνε δύο χρόνια και ακόμη παραμένουν στην χώρα τους και δεν συμμετέχουν με φυσική παρουσία, υπακούοντας την εντολή που τους δόθηκε. Πρώτα-πρώτα θα ήθελα να πω ένα ευχαριστώ σε όλους αυτούς που έκαναν αυτή την θυσία και έτσι τα πράγματα για εμάς εδώ στο Άσραμ είναι πιο άνετα, επειδή εκείνοι δεν ταξίδεψαν και δεν έχουν φυσική συμμετοχή στην Συνάντηση αλλά την παρακολουθούν διαδικτυακά. Σας ευχαριστώ, λοιπόν, πολύ που μπορέσατε να το κάνετε αυτό.

Ξέρετε, μια οικογένεια δεν είναι άλλο από τους ανθρώπους της, τα μέλη της. Οικογένεια δεν είναι τα σπίτια, δεν είναι οι περιουσίες. Οικογένεια είναι οι άνθρωποι. Μια χώρα είναι ο λαός της, όχι τα γεωγραφικά της σύνορα, οι καιρικές ή οι κλιματολογικές συνθήκες της ή η κυβέρνησή της. Η χώρα είναι οι άνθρωποι. Ομοίως, τούτος ο Κόσμος δεν είναι απλώς ένας πλανήτης που έχει δημιουργηθεί από τα 5 στοιχεία και κινείται γύρω από τον ήλιο ̇ είναι οι άνθρωποι. Αν λοιπόν ολόκληρος ο κόσμος θα πρέπει να ευτυχήσει, είναι οι άνθρωποι που θα πρέπει να είναι ευτυχισμένοι, και αν είναι οι άνθρωποι δυστυχείς τότε ολόκληρος ο κόσμος θα δυστυχεί. Στην Ινδία πάντοτε πιστεύαμε ότι δεν μπορεί κανένας να είναι ευτυχισμένος μόνο ο ίδιος ή η ίδια, κάνοντας πράγματα μόνο για τον εαυτό του/της. Είμαστε όλοι αλληλένδετοι. Όλοι είμαστε αλληλεξαρτώμενοι τόσο στην χαρά όσο και στην λύπη. Η θλίψη του ενός είναι θλίψη όλων. Η χαρά του ενός είναι χαρά όλων. Νομίζω ότι η πανδημία έκανε τους ανθρώπους πιο ευαίσθητους στην ιδέα ότι η δική μας καλή κατάσταση έγκειται στην καλή κατάσταση όλων, γι’ αυτό και προσευχόμαστε Samastha Loka Sukhino Bhavantu. 'Όχι μονάχα εγώ αλλά όλοι θα πρέπει να είναι ευτυχείς, όλοι θα πρέπει να είναι υγιείς, διότι αν κάποιος αρρωστήσει, η ασθένεια αυτή κάποια στιγμή, με κάποιον τρόπο, θα φτάσει και σε μένα. Η δική μου ευτυχία και καλή υγεία έγκειται στην ευτυχία και στην καλή υγεία όλων'. Αυτή είναι η αρχαία προσευχή των Ινδών Sarve Bhavantu Sukhinaha sarve Santu Niramaya. Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που τώρα έχει γίνει κατανοητό από τους πάντες στον κόσμο, ότι δηλαδή θα είμαστε υγιείς αν είναι όλοι υγιείς, και χαρούμενοι αν είναι όλοι χαρούμενοι.

Η πανδημία αυτή είναι σίγουρο ότι έχει δώσει σε όλους μας ένα μεγάλο μάθημα πάνω στην ταπεινότητα. Μπροστά στην μεγάλη δύναμη της φύσης, εμείς δεν είμαστε τίποτα. Και αυτό μας έμαθε να είμαστε ταπεινοί. Μας έμαθε επίσης να είμαστε ευαίσθητοι με τον πόνο και την ταλαιπωρία του άλλου, διότι σε αυτή την πανδημία όλοι ήμασταν ίσοι, πλούσιοι και φτωχοί, μορφωμένοι και αγράμματοι, επαρχιώτες και κάτοικοι των πόλεων, όλοι ήταν εξίσου επιρρεπείς και ευάλωτοι σε αυτή την ασθένεια και, ως εκ τούτου, για μια φορά, αισθανθήκαμε ότι όλοι είμαστε ίσοι. Το μεγάλο μάθημα που μας έδωσε αυτή η πανδημία είναι αυτό που πιστεύω και το λέω πάντοτε, ότι η δοκιμασία που περνάει ο άνθρωπος είναι η ευκαιρία που έχει ο Θεός να διδάξει κάτι στην ανθρωπότητα, και με αυτό έχει να κάνει και αυτό το συνέδριο, αυτή η Συνάντηση Νέων. Ο Θεός έχει προσπαθήσει να μας διδάξει μέσα από αυτή την δοκιμασία της πανδημίας, και τα μαθήματα αυτά είναι μαθήματα ζωής. Τις προάλλες, κάποιος από τους πιστούς, ένας παλαιόθεν αφοσιωμένος από τις ΗΠΑ, ο Μπομπ Μπαζάνι, έστειλε ένα μήνυμα και μας ανέφερε ένα περιστατικό όπου πάτησε κατά λάθος γκάζι αντί για φρένο, πηγαίνοντας να παρκάρει, και έπεσε πάνω στον τοίχο μιας καφετέριας. Συγκινήθηκε όταν τον προσέτρεξαν αμέσως κάμποσοι νέοι, που νόμισαν ότι δεν ήταν καλά, παρόλο που εκείνος ήταν μια χαρά, και του πρόσφεραν μέχρι και καφέ χωρίς να του τον χρεώσουν. Είπε ότι αυτό δεν είναι κάτι που συνηθίζεται εκεί, μια που ειδικά στην Αμερική λένε ότι τίποτα δεν είναι δωρεάν. Εκείνοι όμως μαζεύτηκαν τριγύρω του και τον βοήθησαν, πράγμα που δεν είχε ξαναζήσει ποτέ πριν, ιδιαίτερα με νέους ανθρώπους. Είπε ότι κάτι έχει αλλάξει στην Αμερική. Νεαροί που δεν τους γνώριζε, που του ήταν παντελώς άγνωστοι, μαζεύτηκαν για να βοηθήσουν έναν ηλικιωμένο άνθρωπο, και αυτό είναι κάτι το ασυνήθιστο. Είναι κάτι το οποίο αισθάνομαι πως είναι και ο πραγματικός λόγος πίσω από την πανδημία ̇ ότι όλοι ευαισθητοποιήθηκαν, έγιναν ευγενικοί και συμπονετικοί μεταξύ τους, κάτι που πριν δεν συνέβαινε.    

Σκεφτείτε πως ήταν ο κόσμος δύο χρόνια πριν. Άνθρωποι εγωιστές που σκέπτονταν μονάχα τον εαυτό τους, τα λεφτά τους, την άνοδό τους, την φήμη τους, τις θέσεις και εξουσία που κατείχαν. Δεν σκέφτηκαν ποτέ ότι αυτή η δοκιμασία θα ήταν ένας τέτοιος ισοσταθμιστής μέσα στην κοινωνία, ένας τέτοιος ισοπεδωτής μέσα στην κοινωνία, κάτι που ποτέ πριν δεν θα μπορούσαν να διανοηθούν, για μια φορά όμως έπρεπε να το σκεφτούν. Κοίταζα κάποιες ειδήσεις και έλεγαν ότι έχει ξεκινήσει μια νέα τάση. Νέοι παραιτούνται από τις δουλειές τους, και αυτό το αποκαλούν ‘η Μεγάλη Παραίτηση’, όπως ‘η Μεγάλη Ύφεση’ (το κραχ του ’29)  που είχε συμβεί στο παρελθόν! Τέσσερα εκατομμύρια νέοι Αμερικανοί, νέοι με την έννοια ότι είχαν προσληφθεί πρόσφατα σε δουλειές, προχώρησαν σε οικειοθελή αποχώρηση από τις δουλειές τους. Αναρωτήθηκα τι να συμβαίνει. Γιατί οι νέοι να αφήνουν τις δουλειές τους; Είναι επειδή κατάλαβαν την αξία της ζωής. Κυνηγούσαν τα λεφτά έτσι απερίσκεπτα, τυφλά, κυνηγούσαν τις ‘καρέκλες’, τις υλικές απολαύσεις, και τότε ήρθε η πανδημία και τους έκανε να συνειδητοποιήσουν πόσο εύθραυστη είναι η ζωή. 'Harathi Nimesha Kala Sarvam' λέει ο Σάνκαρατσάρυα, και μπορεί να χαθεί μέσα σε μια στιγμή. Γι’ αυτό μην επαίρεστε πολύ 'Ma kuru diana jana youvana dharvam', μην περηφανεύεστε για τα πλούτη σας. Για τις jana, τις φιλίες και τις κοινωνικές σας σχέσεις. Για την youvana, την νιότη σας ή για την ίδια την ζωή σας, μην περηφανεύεστε για αυτά διότι μπορεί να χαθούν μέσα σε μια στιγμή, και αυτό είναι κάτι που συνέβη σε αυτή την πανδημία.

Στην Ινδία, κατά το δεύτερο κύμα, ο μέσος όρος ηλικίας των ανθρώπων που νόσησαν και που έχασαν τη ζωή τους ήταν μεταξύ 30-40 ετών. Όλοι τους ήταν τα παραγωγικά μέλη των οικογενειών τους. Υπήρχαν εξαρτώμενα μέλη μέσα στις οικογένειές τους και εκείνοι έχασαν την ζωή τους, όπως χάθηκαν και πολλά χρήματα για την νοσηλεία, τις θεραπευτικές αγωγές και τα φάρμακα, επειδή θεραπεία δεν υπήρχε. Κρατούσαν απλώς τους ασθενείς στην Εντατική για μεγάλο διάστημα και έκαναν ό,τι μπορούσαν, τίποτα όμως δεν ήταν σίγουρο. Οι άνθρωποι έγιναν φτωχότεροι, έχασαν τους συγγενείς και τους οικείους τους, έχασαν τους ανθρώπους τους που έφερναν το φαγητό στην οικογένεια. Παιδιά ορφάνεψαν, κάποια έχασαν και τους δυο γονείς τους. Τέτοια τραγωδία! Εκείνες τις στιγμές όμως, όπως είπε και ο Ναρασίμχα Μούρτι, τα μοναδικά πράγματα που βοήθησαν τους ανθρώπους δεν ήταν τα jana balam (οι φιλίες και οι κοινωνικές σχέσεις), ούτε ο dana (πλούτη και περιουσίες), ούτε η buddhi balam (η διάνοια και οι γνώσεις), όπως λένε στην Ινδία. Jana balam θα πει ότι έχεις πολλούς φίλους και γνωστούς, ότι γνωρίζεις τον Πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο ̇ τίποτε όμως από αυτά δεν δούλεψε. Την πανδημία αυτό ούτε που την απασχόλησε. Ακόμη και αν ο Πρόεδρος θα έλεγε, "Σε παρακαλώ, μην βλάψεις αυτόν τον άνθρωπο", η πανδημία δεν θα τον άκουγε. Όσον αφορά τον dhana, τον πλούτο, μπορεί κάποιος να δώσει όσα χρήματα θέλει ̇ μπορεί ενδεχομένως να βοηθηθεί κάπως, δεν υπάρχει όμως καμιά εγγύηση ότι θα επιζήσει, ότι θα βγει από την Εντατική, ακόμη κι αν έχει δαπανήσει εκατοντάδες χιλιάδες ρουπίες. Μου είπαν ότι το πόσο που δαπανάται κατά μέσον όρο στην Ινδία είναι 1.000.000 με 1.200.000 ρουπίες. Τα ποσά αυτά είναι πέρα από τις δυνατότητες ακόμη και μιας οικογένειας της μεσαίας τάξης ̇ είναι αδύνατον να καλύψουν το κόστος μιας τέτοιας νοσηλείας. Οι άνθρωποι πήραν δάνεια, διότι δεν υπάρχουν ασφαλιστικά προγράμματα για να καλύψουν τέτοιου είδους περιπτώσεις. Ό άνθρωποι πούλησαν χρυσό, περιουσίες, δανείστηκαν, μπήκαν στην παγίδα των χρεών. Τα παιδιά σταμάτησαν το σχολείο. Οι άνθρωποι αδυνατούσαν να πληρώσουν τα δίδακτρα, και η διαδικτυακή διδασκαλία διακόπηκε. Τον τελευταίο χρόνο είδαμε όλα αυτά τα πράγματα. Τίποτα δεν λειτούργησε! Όσο ευφυείς και αν ήσασταν, δεν λειτούργησε!

Το μόνο πράγμα που λειτούργησε, το οποίο βοήθησε τους ανθρώπους να επιβιώσουν μέσα σε αυτή την θλιβερή κατάσταση ήταν το atma balam. H δυνατότητα να στηριχτούν στην θειότητα που βρίσκεται εντός των ανθρώπων και έξω από αυτούς. Εκείνοι που είχαν πίστη στον Θεό αποδέχτηκαν αυτή την κατάσταση με ταπεινότητα, ως κάτι που είναι θεία προσταγή και αναζήτησαν το μάθημα που ο Θεός προσπαθεί να μας διδάξει μέσα σε αυτή την πανδημία. Αυτό συνέβη. Πολλοί άνθρωποι στράφηκαν προς τον Θεό. Κάποιοι ασκήθηκαν στην πραναγιάμα και στην γιόγκα, τουλάχιστον για να κρατηθούν υγιείς. Ως τότε, δεν είχαν δει ποτέ τον ήλιο να ανατέλλει, ξυπνούσαν όμως νωρίς το πρωί για να κάνουν πραναγιάμα και να γλυτώσουν από τον κορονοϊό. Έκαναν μαθήματα γιόγκα και ανακάλυψαν εκ νέου αυτή την θεώρηση περί υγείας. Υγεία τι είναι; Δεν είναι οι γραμμωμένοι κοιλιακοί. Υγεία είναι μια πολύ ισορροπημένη κατάσταση ύπαρξης, όπου σώμα, νους και καρδιά είναι σε αρμονία. Αυτό είναι υγεία, αυτό είναι ευεξία. Οι άνθρωποι το ανακάλυψαν αυτό, ανακάλυψαν αυτή την αρμονία μέσα τους. Επαγγελματίες της Πληροφορικής έγιναν αγρότες, διότι τα γονίδιά τους ήταν γονίδια αγρότη και γι’ αυτό δεν ευχαριστήθηκαν ποτέ τους Η/Υ. Νιώθουν χαρά μέσα στην φύση και στο να κάνουν αγροτικές δουλειές, αυτό όμως δεν το ήξεραν ποτέ επειδή η κοινωνία τους πίεζε προς μια προσέγγιση περιοριστική ̇ ότι οι πάντες πρέπει να γίνουν μηχανικοί και γιατροί και δεν επιτρέπεται να γίνουν τίποτε άλλο.

Ανακάλυψαν εκ νέου τον εαυτό τους και έμαθαν μουσική, επέστρεψαν στον αθλητισμό και στην γεωργία. Στην πραγματικότητα, επέστρεψαν σε αυτό που είναι προορισμένοι να κάνουν. Αυτή λοιπόν η πανδημία άλλαξε την οπτική πολλών νέων σε όλο τον κόσμο, στην Ινδία και στο εξωτερικό. Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα σπουδαίο δώρο που άφησε πίσω της αυτή η πανδημία, αν καταφέρουμε να θυμόμαστε τα μαθήματα αυτά και να μην τα ξεχάσουμε. Οι νέοι μας ειδικά, με το σαλπιγκτήριο κάλεσμα για υπηρεσία προς τους αναξιοπαθούντες και τους ανθρώπους που πεινούσαν, κινητοποιήθηκαν για να ετοιμάσουν γεύματα, να τα συσκευάζουν σε μικρά πακέτα, να τα βάζουν στο αυτοκίνητό τους και να γυρίζουν την πόλη μοιράζοντάς τα. Άλλοτε σε ομάδες και άλλοτε ατομικά. Λειτούργησαν κουζίνες για να προσφέρουν ζεστά γεύματα σε ανθρώπους που έτρεμαν από το κρύο και πεινούσαν. Κάποιος είπε, ‘Κι ο Θεός ξυπνάει πεινασμένος, κι εμείς ξυπνάμε πεινασμένοι, αλλά ο Θεός δεν θα μας βάλει ποτέ πεινασμένους για ύπνο’, και όντως αυτό συνέβη. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι στους οποίους προσφέρθηκε φαγητό, σε άλλη περίπτωση θα πήγαιναν να κοιμηθούν πεινασμένοι, με άδειο στομάχι.

Εσείς δεν γνωρίζετε την δύναμη αυτής της μικρής δουλειάς που έχετε κάνει! Μπορεί να μην την καταλαβαίνετε. Σε εσάς μπορεί να φαίνεται κάτι που κάνατε μηχανικά, ετοιμάσατε φαγητό, φάγατε οι ίδιοι και δώσατε και σε κάποιον άλλον. Όχι! Με το φαγητό που προσφέρατε σε κάποιον άνθρωπο μέσα στην νύχτα, αναθερμάνατε την πίστη στην ανθρωπιά. Βάλατε μέσα σε αυτόν τον άνθρωπο την πίστη στον Θεό. Κάνατε ολόκληρη την κοινωνία καλύτερη μέσα από αυτή την μικρή πράξη υπηρεσίας, δείχνοντας ότι είστε ευαίσθητοι και ότι νοιάζεστε έναν άλλον άνθρωπο. Έχετε αλλάξει το DNA της κοινωνίας! Πρόκειται για μία εκ βάθρων αλλαγή προτύπων. Αυτό μπορεί να μην το καταλαβαίνουμε τώρα, τα αποτελέσματα όμως θα φανούν στις επερχόμενες γενιές.

Υπήρξαν επίσης και πνευματικά μαθήματα. Εδώ ειδικά είναι φανερό: αν δεν μπορείς να βγεις έξω, πρέπει να στραφείς προς τα μέσα. Αυτή ήταν η εντολή. Έτσι, ο τρόπος για να στραφείς προς τα μέσα είναι ο διαλογισμός, ο στοχασμός πάνω στις αλήθειες των γραφών, διότι η αληθινή δύναμη είναι μόνον αυτές. Στο τέλος, μόνο το άτμα μπάλαμ, η δύναμη που έρχεται από μέσα μας, είναι η μόνη που μας στηρίζει, όλοι οι υπόλοιποι τύποι δύναμης αποτυγχάνουν. Ιδιαίτερα σε τέτοιες καταστάσεις όπως αυτή η πανδημία.

Οι άνθρωποι μελέτησαν τις Ουπανισάδες, τις μεγάλες αλήθειες, τις συζήτησαν, αντάλλαξαν απόψεις, διαλογίστηκαν πάνω σε αυτές, τις στοχάστηκαν και τις εφάρμοσαν. Αυτό τους έκανε όλους καλύτερους ανθρώπους, και την διαφορά μπορώ να την διακρίνω και εδώ. Βλέπω πώς ήταν οι άνθρωποι πριν από δύο χρόνια και πώς είναι τώρα που έκαναν αυτά τα μαθήματα και συμμετείχαν σε αυτές τις συνεδρίες. Μου φαίνεται ότι όλο αυτό είναι πλέον διαθέσιμο για όλο τον κόσμο. Άκουσα ακόμη ότι έχουν δημιουργηθεί πολλοί κύκλοι μελέτης μέσω διαδικτύου πάνω στο ‘Master the Mind’ (σειρά ομιλιών ‘Κυριαρχήστε στον Νου’), όπου συζητούν το πώς μπορεί κανείς να πάρει τα ηνία του νου του και να τον υπερβεί. Οι άνθρωποι το σκέφτηκαν πολύ βαθιά. Η πανδημία εξασφάλισε αυτόν τον χρόνο, αυτή την ευκαιρία, η οποία σε άλλη περίπτωση δεν θα ήταν διαθέσιμη μέσα σε έναν κόσμο τόσο πολυάσχολο. Ο Θεός ήταν πάντοτε τελευταίος στην λίστα προτεραιοτήτων. Όσον αφορά τις πνευματικές δραστηριότητες γίνονταν πάντοτε συμβιβασμοί στο όνομα των επαγγελματικών υποχρεώσεων, σε αυτή την συγκυρία όμως δεν μπορούσες να κάνεις, ακόμη και αν το ήθελες, όλα τα πράγματα που αφορούσαν την δουλειά σου ̇ δεν είχες επιλογή. Έπρεπε να στραφείς εσωτερικά, και νομίζω ότι αυτό είναι το δώρο που πήραμε από αυτή την πανδημία. Χάσαμε πολλούς συγγενείς και οικείους και αυτό είναι λυπηρό, αλλά αυτή είναι μια κατάσταση όπου δεν μπορούσε κανείς να κάνει τίποτα. Αδυνατώντας να κάνουμε το οτιδήποτε, καθόμασταν απλώς και το βλέπαμε να συμβαίνει. Αν πρόκειται να υπάρξει ξανά μια τέτοια συγκυρία, ακόμη και σε έναν αιώνα, νομίζω ότι σαν κοινωνία θα πρέπει να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι. Το πιο σημαντικό είναι να είμαστε προετοιμασμένοι εσωτερικά περισσότερο παρά εξωτερικά για να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κατάσταση, και να την διαχειριστούμε με θάρρος και με μια πίστη η οποία θα προέρχεται από το ότι το στήριγμά μας είναι εκείνη η θεία δύναμη που βρίσκεται μέσα στον καθέναν μας. Επίσης, αυτό που είναι πέρα από τον έλεγχό μας και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, θα πρέπει να μάθουμε πώς να το δεχόμαστε ταπεινά ως θείο θέλημα και να συνεχίσουμε να  κρατάμε τις ισορροπίες.

Οι νέοι του σήμερα, οι οποίοι αποτελούν το 50% του πληθυσμού του πλανήτη, θα αποτελούν το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού στους καιρούς που έρχονται, και τα παιδιά που σε λίγα χρόνια θα είναι η νεολαία του κόσμου, νομίζω ότι δεν θα πρέπει να ξεχάσουν αυτά τα μαθήματα, αλλά να τα θυμούνται για όλη τους την ζωή και να τα περάσουν και στις επόμενες γενιές ̇ στηριχτείτε στην θεία φύση εντός σας. Σήμερα και αύριο θα υπάρξουν περισσότερες συζητήσεις μεταξύ όλων σας για όλα αυτά που έχετε μάθει, για το πώς σας βοήθησαν και για το πώς σας προετοίμασαν καλύτερα για το μέλλον. Οι συζητήσεις που θα γίνουν θα έχουν αυτό σαν θέμα, και Εγώ θα ήθελα να διαβιβάσω την εκτίμησή μου σε όλους εκείνους που εργάστηκαν πολύ σκληρά για να βοηθήσουν ανθρώπους που βρέθηκαν σε ανάγκη στην διάρκεια αυτών των δύσκολων καιρών. Επίσης, την εκτίμησή Μου προς όλους τους πιστούς που βγήκαν από το δικό τους πρόγραμμα και παραιτήθηκαν από πολλές προσκολλήσεις τους, θυσιάζοντας την περιουσία τους για να μπορέσει και κάποιος άλλος να ζήσει και να τραφεί, για να μπορέσει και κάποιος άλλος να ωφεληθεί. Όπως το παράδειγμα του νοσοκομείου. Ήταν ένα μεγάλο πρότζεκτ. Ήταν απαραίτητο. Ήταν όντως απολύτως απαραίτητο. Πολλοί, πολλοί άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, όλοι έβαλαν το λιθαράκι τους για να εξασφαλιστεί ότι όλο αυτό θα γίνει και θα λειτουργήσει, και σήμερα περισσότερα από 11 παιδιά έχουν εγχειριστεί και είναι υγιή. Πρόκειται για την συλλογική δύναμη της κοινωνίας, δεν έγινε από Εμένα ή από μερικούς. Έγινε από όλο τον κόσμο! Συμμετείχαν τόσες χώρες! Βλέπετε, αυτή είναι η συλλογική δύναμη της καλοσύνης και σε αυτό πιστεύω. Πολλοί Με ρωτούν, ‘Γιατί παίρνεις τέτοια ρίσκα; Γιατί συνεχίζεις να κάνεις τέτοια πράγματα; Αυτά που έχουμε κάνει είναι ήδη περισσότερα από αρκετά. Γιατί κάνεις όλο και πιο πολλά;’ Κι Εγώ τους λέω, ‘Δεν έχω εμπιστοσύνη στον Ναρασίμχα Μούρτι, δεν έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό Μου, έχω όμως εμπιστοσύνη στην καλοσύνη’. Έχω πίστη στο Ντάρμα και σε όποιον κάνει το καλό και δεν υπάρχει άλλος δρόμος! Όλοι οι θεοί πρέπει να υποκλιθούν σε αυτόν τον άνθρωπο και όλοι τους θα πρέπει να τον βοηθήσουν! Όλοι θα πρέπει να βοηθούν τον άνθρωπο που κάνει ανιδιοτελές έργο. Ακόμη και αν δεν μπορείτε να εμπιστευτείτε τον εαυτό σας, να έχετε εμπιστοσύνη στην καλοσύνη, στο καλό έργο. Να έχετε πίστη ότι το καλό θα φροντίσει για όλα.

Έτσι λοιπόν, αγαπητά Μου παιδιά και όλοι εσείς οι νέοι, ο κόσμος δεν έχει ανάγκη από πλούσιους ανθρώπους, ο κόσμος δεν έχει ανάγκη από πολύ έξυπνους ανθρώπους, ο κόσμος δεν χρειάζεται ισχυρούς ανθρώπους, ο κόσμος έχει αρκετούς από αυτούς και ακόμα περισσότερους. Ο κόσμος χρειάζεται καλούς ανθρώπους. Καλούς ανθρώπους που ζουν για να είναι καλοί, που ζουν μόνο για να κάνουν το καλό, και καλό θα πει να κάνουν ανιδιοτελείς πράξεις υπηρεσίας, ανιδιοτελείς πράξεις βοήθειας χωρίς όρους. Αυτό είναι καλοσύνη και, αν έχετε πίστη στην καλοσύνη, αν γίνετε καλά παιδιά, καλοί νέοι, καλοί πιστοί, καλοί πολίτες αυτού του κόσμου, σας διαβεβαιώ ότι δεν υπάρχει τίποτα για να ψάξετε να βρέιτε πέρα από αυτό. Αυτό είναι ο παράδεισος, αυτό είναι το παν, αυτό είναι η τζίβανμούκτι, είναι η μόκσα. Αυτός είναι ο τελικός προορισμός (gati ). Δεν υπάρχει τίποτε περισσότερο από αυτό! Αν όλοι σας είστε καλοί, αν αγαπάτε ο ένας τον άλλο και φροντίζετε ο ένας τον άλλον, δεν υπάρχει τίποτε περισσότερο για να επιτύχετε. Επιτόπου επιτυγχάνετε την μόκσα, λένε οι Ουπανισάδες. Αν απαλλαγείτε από κάθε επιθυμία, από κάθε ασήμαντη επιθυμία και ελευθερωθεί η καρδιά σας από όλους εκείνους τους κόμπους των επιθυμιών που σας κρατούν δεσμώτες, τότε θα έχετε νικήσει τον θάνατο. Πραγματώνετε το Μπράχμαν, εδώ και τώρα. Δεν χρειάζεται να ψάχνετε κάτι πέρα από αυτό.

Πιστεύω λοιπόν ότι αυτή η πανδημία μας έσπρωξε προς αυτόν τον δρόμο, ακόμη κι αν δεν το θέλαμε. Οι πόρτες όλες ήταν κλειστές και η μοναδική ανοιχτή πόρτα ήταν αυτή που μας οδηγούσε προς τα μέσα. Αυτή η πανδημία μας βοήθησε. Αυτά τα μαθήματα ας μην τα ξεχάσουμε. Ας μην προκαλέσουμε ακόμη μία εκ Θεού πανδημία για να τα ξαναδιδαχθούμε όλα αυτά. Από την στιγμή που τα μάθαμε, αυτό θα πρέπει να αρκεί για αιώνες έργου εκ μέρους μας. Ας κρατήσουμε αυτά τα μαθήματα μέσα στην καρδιά μας για να είμαστε καλοί άνθρωποι. Το μόνο που χρειάζεται είναι αυτό. Στην καλοσύνη βρίσκονται τα πάντα, εκεί βρίσκεται η ευμάρεια, εκεί η ειρήνη, εκεί η χαρά, εκεί ο σκοπός. Όλα βρίσκονται μέσα σ’ αυτή την λέξη, στο ‘καλό’, ακόμη και ο ίδιος Θεός βρίσκεται μέσα σε αυτή την λέξη (Good>God). Επομένως, να είστε καλοί, αυτό είναι το μάθημα αυτής της πανδημίας. Ποιο είναι το μάθημα που πήραμε; (Τα παιδιά επαναλαμβάνουν μαζί με τον Σουάμι: ‘να είμαστε καλοί’). Αν μάθαμε αυτό, τα έχουμε μάθει όλα. Δεν υπάρχει τίποτα παραπάνω για να μάθουμε. Γι’ αυτό, λοιπόν, να είστε καλοί, και Εγώ θα πάω να δω τα παιδιά και θα επιστρέψω. Οι χειρουργοί μάς κάλεσαν να πάμε να τα δούμε. Βγήκαν όλα από την Εντατική και είναι στους θαλάμους. Η πρώτη σειρά εγχειρήσεων. Θα πάω να τα δω και θα επιστρέψω.

Θέλω να εκφράσω την εκτίμησή Μου στους γιατρούς που έχουν δουλέψει τόσο σκληρά και να τους ενθαρρύνω. Μου είπαν ότι ένας γιατρός δούλεψε 14 ώρες! Πρέπει να είναι όρθιοι... φανταστείτε ότι σε ένα συνέδριο ακόμη και καθιστός να είσαι για 14 ώρες, κουράζεσαι! Εκείνοι στέκονται όρθιοι και χειρουργούν ένα ζωντανό πλάσμα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά χειρουργούν ένα μικρό μωρό με μια μικροσκοπική καρδιά! Ξέρετε πώς είναι η καρδιά ενός μωρού; Ποιο είναι το μέγεθός της; Το μωρό είναι γύρω στα δύο. Λένε ότι η καρδιά είναι στο μέγεθος της γροθιάς του ανθρώπου. Η γροθιά λοιπόν ενός μωρού είναι τόσο μικρή και πάνω της υπάρχει μια τρύπα που πρέπει να διορθωθεί. Δείτε την ακρίβεια, την τελειότητα, την συγκέντρωση που πρέπει να διαθέτουν οι γιατροί. Και έκαναν πέντε εγχειρήσεις σε μια μέρα, διότι αναβάλλαμε κάποιες εγχειρήσεις μια άλλη μέρα, λόγω διακοπής του ρεύματος. Ξέρετε, είμαστε σε χωριό και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ! Μοιάζει να είμαστε αλλού, η πραγματικότητα όμως είναι ότι βρισκόμαστε σε ένα χωριό της Ινδίας, όπου το ηλεκτρικό είναι πάντοτε απρόβλεπτο. Δεν είχαμε ρεύμα για μια ολόκληρη μέρα! Δεν θέλαμε να το ρισκάρουμε. Είπαμε ότι δεν θα κάνουμε εγχειρήσεις, και ότι θα περιμένουμε. Την επομένη όμως, οι γιατροί αισθάνθηκαν άσχημα, ‘Δεν κάναμε τις εγχειρήσεις μία μέρα, αλλά πρέπει να τις κάνουμε’, και την επόμενη μέρα έκαναν 5! Είπαν ότι θα τελειώσουν αυτό που αποφασίσαμε να κάνουμε. Όχι για να σπάσουν κανένα παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες εγχειρήσεων, αλλά απλώς επειδή είχαν αγωνία για τους γονείς που τους είπαν ότι τα παιδιά τους θα εγχειριστούν, αλλά μετά δεν εγχειρίστηκαν. Ξέρετε, οι γονείς βιώνουν πολύ τραυματικές καταστάσεις αγωνιώντας για το αν τα παιδιά εγχειριστούν τελικά, τι θα συμβεί αν σταματήσουν οι εγχειρήσεις, τι θα συμβεί στο παιδί μου, και κάθε είδους αγωνίες. Έτσι οι γιατροί έκαναν ό,τι μπορούσαν για να παρηγορήσουν εκείνους. Τέτοιους γιατρούς έχουμε ̇ τέτοιους ανθρώπους.

Να γιατί η αποστολή αυτή καλπάζει και Εγώ δεν φοβάμαι να κάνω το οτιδήποτε! Σωστά το είπε. Ένα πράγμα που Με προσδιορίζει είναι η αφοβία. Ποτέ δεν φοβάμαι κανέναν και τίποτα, γιατί όταν κάνεις το καλό, δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι! Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς! Σκαμπανεβάσματα θα έρθουν αλλά δεν φοβάμαι, γιατί έχω πίστη στην καλοσύνη, πιστεύω στην αλήθεια. Δεν πιστεύεις στον Θεό, είσαι άθεος, όλα καλά ̇ πιστεύεις όμως στο καλό; Προχωράς καλά. Ο περισσότερος κόσμος δεν πιστεύει στον Θεό, αλλά και πάλι μπορούν να είναι καλοί! Αυτό δεν απαιτεί να είσαι θρησκευόμενος. Δεν απαιτεί να ακολουθείς έναν γκουρού ή έναν Δάσκαλο. Το να είσαι καλός είναι η ίδια σου η φύση. Μπορείς να είσαι καλός, και η πανδημία μας έκανε όλους καλύτερους, αυτό είναι κάτι που πιστεύω και που παρατηρώ. Πραγματικά ελπίζω ότι το μάθημα αυτό θα παραμένει μαζί μας για πάντα και, κοιτάζοντας αυτήν την καλοσύνη, οι επόμενες γενιές θα εμπνέονται και δεν θα χρειαστούν μια πανδημία για να το μάθουν αυτό. Απλώς θα μας κοιτούν και από αυτό θα γίνονται εκείνοι καλύτεροι άνθρωποι. Πηγαίνω λοιπόν τώρα και θα σας δω το απόγευμα. Παρακαλώ σκεφτείτε σε βάθος τις ιδέες αυτές, τα μαθήματα αυτά, και κρατήστε τα μέσα στην καρδιά σας για τις εποχές που θα 'ρθουν." 

Το συνέδριο συνεχίστηκε την δεύτερη ημέρα με την πολυαναμενόμενη συνεδρία απαντήσεων του Σουάμι σε ερωτήσεις νέων από όλο τον κόσμο, και ολοκληρώθηκε με την καταληκτήρια ομιλία του Σουάμι, το απόγευμα της 20ης Νοεμβρίου:

"H Isavasya Upanishad αρχίζει με την ουσία και το μυστικό της ζωής σε τούτον τον πλανήτη. Λέει,

īśāvāsyam idam sarvaṁ
yat kiñca jagatyāṁ jagat
tena tyaktena bhuñjīthā
mā gṛdhaḥ kasya svid dhanam

Σε δυο απλές γραμμές ενός σλόκα μεταφέρει την μεγαλύτερη από όλες τις αλήθειες. Μεταφέρει την ουσία όλων όσων πρέπει να κάνει κάποιος ενόσω ζει επάνω σε αυτόν τον πλανήτη. «Όλα όσα βλέπετε γύρω σας διαποτίζονται από Εκείνον, τον Ίσα, τον Κύριο, τον Εαυτό.» Από την στιγμή που γνωρίζετε ότι τα πάντα διαποτίζονται από Εκείνον, τον Άτμαν, τον Εαυτό, τον Θεό, ποια θα πρέπει να είναι η διαγωγή σας; Και δίνει την απάντηση στο δεύτερο μέρος του σλόκα: «Να ζείτε και να καταναλώνετε με αυτοθυσία. Ποτέ μην πάρετε κάτι που δεν είναι δικό σας και ανήκει σε άλλον.»

Οι περισσότεροι άνθρωποι το ερμηνεύουν αυτό ως μια παρότρυνση προς πράξεις φιλανθρωπίας. ‘Κάντε λίγες αγαθοεργίες και κρατήστε τα υπόλοιπα για τον εαυτό σας’. Και νομίζουν ότι το να μην παίρνεις τα αγαθά κάποιου άλλου σημαίνει να μην παίρνεις αυτά που ανήκουν στους άλλους, να μην γίνεσαι κλέφτης. Αυτό είναι το μόνο που καταλαβαίνει ο κόσμος, και έτσι ερμηνεύουν και οι περισσότεροι λόγιοι αυτό το σλόκα. Όμως υπάρχει ένα πολύ βαθύτερο νόημα σε αυτή την πρόταση, για το πώς πρέπει να ζούμε στον κόσμο αυτόν.

Η γέννηση είναι ένα προνόμιο που έχει δοθεί εξίσου σε όλους όσοι είναι ζωντανοί. Όμως η δυνατότητα να ζήσουν μια ζωή γεμάτη σκοπό δεν δίνεται σε όλους. Αυτό πρέπει να το αναζητήσει μόνος του ο καθένας. Και αυτό μας λέει αυτό το σλόκα: «Να ζείτε με αίσθημα αυτοθυσίας». Όταν τρώτε, να σκέφτεστε εκείνους που δεν έφαγαν σήμερα. Όταν έχετε κάτι δικό σας, να σκέφτεστε εκείνους που δεν το έχουν. Αν έχετε λάβει μόρφωση, σκεφτείτε εκείνους που δεν είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση. Αν έχετε καλή υγεία, σκεφτείτε εκείνους που είναι άρρωστοι και υποφέρουν. Από εκεί θα ξεκινήσει η αλλαγή, μέσα και έξω από εσάς.

Το να μην παίρνετε αυτό που ανήκει στους άλλους δεν σημαίνει να μην κλέβετε και να μην αρπάζετε την περιουσία τους. Όχι, δεν εννοεί αυτές τις εγκληματικές πράξεις. Εννοεί απλώς ότι όλα όσα δεν χρειάζεστε, δεν σας ανήκουν, ανήκουν στους άλλους. Έχετε τόσο πολύ φαγητό στο πιάτο σας, όμως είστε σε θέση να φάτε μόνο όσο χωράει στο στομάχι σας. Οτιδήποτε επιπλέον, το οποίο δεν σας είναι απαραίτητο για να χορτάσετε την πείνα σας, δεν σας ανήκει – αυτό μας λέει αυτό το σλόκα. Έχετε πλούτο. Χρειάζεστε κάποιο πλούτο για να ζήσετε σε αυτόν τον κόσμο με κάποια άνεση. Οτιδήποτε όμως έχετε πέραν των αναγκών σας, δεν ανήκει σε εσάς. Ανήκει σε εκείνους που το χρειάζονται περισσότερο από εσάς. Αυτή είναι η σημασία του.

Επομένως, οι Γραφές μας δεν όριζαν την ιδιοκτησία κάποιου πράγματος ως την ικανότητα κάποιου να το κερδίσει, να το αποκτήσει, να το λάβει ως ανταμοιβή, να το φυλάξει, να το διατηρήσει. Δεν ήταν αυτή η έννοια της ιδιοκτησίας. Το νόημα είναι ότι αυτός που το έχει περισσότερο ανάγκη, αυτός είναι και ο ιδιοκτήτης του. Αν κάποιος πεινάει περισσότερο από σένα, το φαγητό ανήκει σε εκείνον και όχι σε σένα. Αν κάποιος τρώει τρία γεύματα την ημέρα... Στο ίδρυμά μας μπορεί και έξι ή εφτά γεύματα! (Γέλια) Όλη την ώρα τρώνε! Πέρα όμως από αυτό που ικανοποιεί την πείνα σας, ό,τι κι αν είναι διαθέσιμο, δεν ανήκει σε εσάς. Πέραν των αναγκών σας, κανένας πόρος, οτιδήποτε κι αν είναι διαθέσιμο, δεν ανήκει σε εσάς. Ανήκει σε κάποιον που το χρειάζεται περισσότερο από εσάς. Αυτή είναι η ιδέα των Ουπανισάδων μας, αυτός είναι ο τρόπος να ζει κανείς μια ζωή γεμάτη νόημα, μια ζωή που να έχει κάποια χρησιμότητα για τους άλλους.

Γι’ αυτό, σας λέω πάντα: Μην συσσωρεύετε περιττά πράγματα, μόνο και μόνο για να εντυπωσιάσετε τους άλλους. ‘Επειδή το έχει κι εκείνος, πρέπει να το αποκτήσω κι εγώ. Επειδή το αγόρασε κι αυτός, πρέπει να το αγοράσω κι εγώ.’ Δεν σας απασχολεί το αν το χρειάζεστε ή όχι, το θέλετε απλώς επειδή το έχει και ο άλλος. Οι περισσότεροι νέοι ξοδεύουν τον περισσότερο χρόνο τους με αυτόν τον τρόπο, συγκρίνοντας τον εαυτό τους με τους άλλους και σκεπτόμενοι, ‘Αφού το έχει κι αυτός, θα το πάρω κι εγώ. Κι εγώ το αξίζω.’ Το ερώτημα είναι αν το χρειάζεστε, όχι αν το αξίζετε. Μόνο αν το χρειάζεστε θα πρέπει να το αποκτήσετε. Αν δεν το χρειάζεστε και κάποιος άλλος το χρειάζεται περισσότερο από εσάς, τότε δικαιωματικά ανήκει στον άλλον, ακόμα και αν εσείς εργαστήκατε και το κερδίσατε με την δουλειά σας. Ανήκει σε κάποιον άλλον. Είναι ο πλούτος κάποιου άλλου, είναι η περιουσία κάποιου άλλου στην δική σας επιμέλεια. Όταν συναντήσετε κάποιον που να το χρειάζεται περισσότερο από εσάς, να του το δώσετε. Θυσιάστε το για χάρη του άλλου. Αυτή είναι η ιδέα των Ουπανισάδων μας – τόσο απλό!

Πάντα έλεγα ότι εκείνος που έχει λάβει μόρφωση έχει ηθικό χρέος να μορφώσει εκείνους που δεν την έχουν λάβει ˙ ότι εκείνος που είναι υγιής έχει ηθικό χρέος να διασφαλίσει ότι κάποιος άλλος που ασθενεί, θα έχει κι εκείνος πρόσβαση στην καλή υγεία ˙ ότι εκείνος που έχει αρκετή τροφή και έχει χορτάσει, έχει ευθύνη να φροντίσει ότι θα φάει και ο πεινασμένος ˙ ότι εκείνος/η που έχει μια στέγη πάνω από το κεφάλι του/της έχει ευθύνη να διασφαλίσει ότι θα βρεθεί μια στέγη και για εκείνον που δεν έχει ˙ ότι αν έχετε ρούχα και σας έχουν φροντίσει καλά, είναι πρωταρχικό σας καθήκον να διασφαλίσετε ότι θα δοθούν τα αντίστοιχα και σε όποιον δεν τα έχει. Αυτό ορίζει τι σας ανήκει και τι δεν σας ανήκει.

Ταξιδεύω συχνά σε διάφορες χώρες και συναντώ τους νέους και τους πιστούς που είναι νέοι και δραστήριοι – αν δεν ήταν έτσι, δεν θα ήμασταν σήμερα εδώ. Τόσο άνθρωποι εργάστηκαν τόσο σκληρά για να προχωρήσουν αυτήν την Αποστολή, ανεξαρτήτως ηλικίας, τόπου, κατάστασης ή θέσης στην κοινωνία. Πήγα, λοιπόν, στην Αμερική και νομίζω ότι μας φιλοξενούσε ο δικός μας ο Ντέιβιντ Κόρνσουιτ. Όπως ταξιδεύαμε, είδα αυτά τα τεράστια σπίτια – έχετε δει πώς είναι τα σπίτια στην Αμερική; Σπίτια οκτώ υπνοδωματίων, δώδεκα υπνοδωματίων, έξι υπνοδωματίων… Ο κόσμος ζει σε τέτοια σπίτια!

Πήγα λοιπόν σε ένα τέτοιο σπίτι – δεν θα αναφέρω τίνος ήταν – αλλά πήγα στα εγκαίνια του σπιτιού. Ήταν ένα τεράστιο σπίτι. Σου έπαιρνε ώρα για να πας από τη μια άκρη στην άλλη. (Γέλια) Στο τέλος ρώτησα, «Σε ποιο δωμάτιο μένεις εσύ;» Με πήγε και Μου το έδειξε, «Σε αυτό το δωμάτιο κοιμάμαι εγώ, αυτό είναι το μπάνιο μου, κλπ.» Υπήρχε μια τεράστια πισίνα και τα σχετικά. Τον ρώτησα, «Ποιος την χρησιμοποιεί;» Μου είπε, «Κανείς δεν την χρησιμοποιεί. Η γυναίκα μου ζει σε άλλη πόλη μαζί με την κόρη μας, ο γιος μου είναι απασχολημένος με τις σπουδές του και ζει στην φοιτητική εστία». Μέσα σε όλο εκείνο το σπίτι-παλάτι, εκείνος ζούσε μόνος του! (Γέλια)

«Και τι γίνεται με τα υπόλοιπα δωμάτια;» του είπα. «Και τα υπόλοιπα δωμάτια; Η πισίνα;» «Απλώς υπάρχουν». «Μα τότε γιατί αγόρασες ένα τόσο μεγάλο σπίτι; Σε τελική ανάλυση, εσύ ζεις μόνος σου εδώ. Αν έρθει η γυναίκα και τα παιδιά σου, ένα-δυο δωμάτια αρκούν. Τι νόημα έχουν όλα αυτά τα πέντε-έξι δωμάτια και αυτό το τεράστιο σπίτι;» «Τι να κάνω, Σουάμι; Σε αυτή την περιοχή, όλα τα σπίτια είναι τόσο μεγάλα! Δεν υπάρχει τίποτα μικρότερο από αυτό! (Γέλια) Έτσι, το αγόρασα...» Με δάνειο! Με υποθήκη! Δεν το πήρε με μετρητά. Και τώρα αυτό το άτομο δουλεύει 14 ώρες τη μέρα για να πληρώνει τα άδεια δωμάτια και τα μπάνια και την πισίνα, στα οποία δεν θα μπει ποτέ! Κοιτάξτε σκεπτικό! Απλώς επειδή θέλετε να είστε σε μια γειτονιά με μεγάλο πρεστίζ και θέλετε να αποκτήσετε ένα τεράστιο σπίτι, το οποίο δεν μπορείτε καν να πληρώσετε, παίρνετε δάνειο και αρχίζετε να πληρώνετε το δάνειο.

Του είπα, «Όλα αυτά για αυτό το ένα δωμάτιο – στο οποίο μένεις μόνο την νύχτα, αφού έρχεσαι αργά από την δουλειά, διότι πρέπει να εργαστείς πολύ σκληρά για να ξεπληρώσεις τις δόσεις; Και ξυπνάς πολύ νωρίς το πρωί, τρέχεις στο μπάνιο, δεν ξέρεις καν πού βρίσκεσαι, κάνεις βιαστικά ένα ντους, και χωρίς καν ένα κανονικό πρωινό – δεν υπάρχει χρόνος για πρωινό, βλέπετε – ορμάς στο αυτοκίνητο και φεύγεις για την δουλειά! Και μετά κάθεσαι σε ένα κουβούκλιο, δέκα επί δέκα. Σαν περιστερώνας, σε σύγκριση με το σπίτι-παλάτι! Και δουλεύεις δέκα με δώδεκα ώρες τη μέρα, συν την κίνηση του Σαν Χοσέ, ή όποιου δρόμου πάρεις. Σου παίρνει δυο-τρεις ώρες να πας και να έρθεις. Και φτάνεις στο σπίτι στις δέκα ή έντεκα το βράδυ, για να ξαπλώσεις στο κρεβάτι – ούτε καν σε ολόκληρο το κρεβάτι, σε μια γωνιά του κρεβατιού – μόνο και μόνο για να σηκωθείς το πρωί και να ξαναρχίσεις τα ίδια από την αρχή. Και το υπόλοιπο σπίτι απλώς να κάθεται». Τον ρώτησα λοιπόν, «Τι είδους σκεπτικό, τι είδους ζωή είναι αυτή; Γιατί να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου ή σε οποιονδήποτε;»

Όμως αυτό είναι το στοιχείο της σύγκρισης με τους άλλους, που σε κάνει να νιώθεις πάντα ότι ‘κάτι χάνω’… Στην Αμερική υπάρχει ένας όρος. Λένε, ‘Είσαι χαμένος (loser)! Αν δεν είσαι εκεί ψηλά, στην επιχειρηματική κλίμακα, τότε είσαι χαμένος.’ Έτσι λένε. Τι σημαίνει χαμένος; Σημαίνει ότι δεν έχεις την σπουδαιότερη δουλειά, δεν έχεις το μεγαλύτερο αυτοκίνητο, δεν έχεις το μεγαλύτερο σπίτι, οπότε είσαι ‘χαμένος’. Το σπίτι σου μπορεί να είναι μια χαρά, μπορεί να έχεις φαγητό να φας, μπορεί να έχεις μια δουλειά και μια χαρούμενη ζωή, αλλά όλα αυτά δεν έχουν σημασία, αφού δεν έχεις όλα αυτά που ‘πρέπει’ να αποκτήσει κάποιος… Έτσι έχουν ορίσει την ευτυχία σε ορισμένες χώρες, όχι μόνο στις Η.Π.Α. Πάντα φέρνω αυτό το παράδειγμα επειδή αγαπώ πολύ τις Η.Π.Α. και τους τρόπους τους. Γι’ αυτό τους πειράζω πάντα. Όμως η αλήθεια είναι ότι αυτό το έχω δει σε πάρα πολλά μέρη. Σαν μια τρελή μανία για όλο και περισσότερα. Γιατί το χρειάζεσαι; Δεν έχεις ιδέα. Αλλά συνεχίζεις να το κάνεις. Και όταν συνηθίσουμε να ζούμε με τέτοιον τρόπο, όταν έρχεται η ώρα να τα αφήσουμε πίσω όλα αυτά, μας είναι πάρα πολύ δύσκολο! Γιατί αυτά είναι όλα όσα νομίζεις ότι έχεις συσσωρεύσει στην ζωή σου, είναι οι κόποι μιας ολόκληρης ζωής. Οπότε, το να τα εγκαταλείψεις είναι πάρα πολύ δύσκολο. Δεν μπορείς να τα εγκαταλείψεις. Ακόμη κι αν πρέπει να εγκαταλείψεις αυτόν τον πλανήτη, δεν μπορείς να αφήσεις πίσω σου αυτά τα σπίτια και τις ιδιοκτησίες, γιατί έχεις τόση προσκόλληση σε αυτά.

Μια άλλη φορά, καθώς συζητούσα με κάποιον άλλο, Μου είπε, «Ο κόσμος, μετά τη συνταξιοδότηση, ξαναγυρίζει στην δουλειά». Γιατί ξαναγυρίζει στην δουλειά; Γιατί δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν με τον εαυτό τους. Όλη τους την ζωή έχουν δουλέψει τόσο σκληρά και, τώρα που πήραν σύνταξη και έχουν χρόνο να κάνουν άλλα πράγματα, απλώς δεν μπορούν να κάτσουν ήσυχοι, πρέπει να κάνουν κάποια δουλειά. Δεν χρειάζονται χρήματα κι όμως δουλεύουν, επειδή δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν.

Δεν πρέπει να καταλήξουμε σε μια τέτοια ζωή – ιδίως οι νέοι μας! Σε τούτη την εποχή και σε τούτη την χρονική στιγμή, δεν πρέπει να συγκρίνεστε με αυτούς. Αν πρέπει να συγκριθείτε με κάποιον, συγκριθείτε με εκείνους που έχουν κάνει τόσα για το κοινωνικό σύνολο και τόσο καλό στους άλλους, και σκεφτείτε, ‘Εκείνοι κάνουν τόσα πολλά. Εγώ δεν έχω κάνει αρκετά. Ο Θεός μού έχει δώσει τα πάντα’. Τουλάχιστον όλοι εμείς μπορούμε να βάλουμε το χέρι στην καρδιά και να πούμε ότι είμαστε από τους τυχερούς που επέζησαν από αυτήν την πανδημία. Δεν είμαστε από τα εκατομμύρια που μολύνθηκαν και παλεύουν ακόμη για την ζωή τους στα νοσοκομεία. Δεν είμαστε από τις εκατοντάδες χιλιάδες που έχασαν την ζωή τους. Είμαστε ακόμα ζωντανοί! Αναπνέουμε, η καρδιά μας χτυπάει. Είμαστε τυχεροί κι ευλογημένοι που περάσαμε αυτήν την πανδημία και βγήκαμε ζωντανοί. Επομένως, έχουμε ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη και πρέπει να κάνουμε ακόμα περισσότερα από όσα έχουμε κάνει μέχρι τώρα.

Ως νέοι, έχετε πολλά πλεονεκτήματα. Έχετε όλη την ζωή μπροστά σας. Αν θέσετε σωστά τους στόχους σας, αν καταλάβετε τώρα ποιος είναι ο σκοπός της ζωής σας, δεν πρόκειται να το μετανιώσετε αργότερα. Διότι δεν υπάρχει πιο δυστυχισμένη ψυχή από τον άνθρωπο που βρίσκεται στην επιθανάτια κλίνη και, ενθυμούμενος την ζωή του, γεμάτος τύψεις και ενοχές, σκέφτεται, ‘Δεν έζησα καλά’. Κανείς δεν μπορεί να μαλακώσει τον πόνο αυτού του ανθρώπου, που υποφέρει από ενοχές στο τέλος της ζωής του. Μόνον ο άνθρωπος που πιστεύει ότι έζησε καλά, ότι έκανε αυτό που έπρεπε, ότι έκανε περισσότερα από όσα του ζητούνταν, μπορεί να αναχωρήσει εν ειρήνη από τον κόσμο αυτόν.

Συνεπώς, όποτε πιάνετε τον εαυτό σας να είναι λίγο άπληστος… Δεν λέω ότι οι φιλοδοξίες είναι κακό πράγμα. Η καλή φιλοδοξία είναι καλό πράγμα. Κι Εγώ επίσης είμαι αρκετά φιλόδοξος: μόλις τέλειωσε ένα νοσοκομείο και τους κάλεσα για να τους ρωτήσω πότε θα φτιάξουμε το επόμενο! Αλλά αυτό είναι ένα άλλο είδος φιλοδοξίας: είναι η φιλοδοξία να βοηθήσω περισσότερο. Από αυτό το είδος φιλοδοξίας να έχετε όση θέλετε, γιατί μόνο καλό θα σας κάνει, δεν πρόκειται να σας βλάψει ποτέ.

Αν όμως σας μπαίνουν εγωιστικές ιδέες, σας παρακαλώ να τις ελέγχετε. Σας παρακαλώ να αναρωτηθείτε, ‘Είναι σωστό να το κάνω αυτό, ιδίως εγώ που ο Θεός έχει αγγίξει την ζωή μου και έχω καταλάβει τι είναι σωστό και τι λάθος; Εγώ που έχω λάβει διδασκαλία και καθοδήγηση πάνω στο πνευματικό μονοπάτι; Αρμόζει σε ένα τέτοιο άτομο να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο;’ Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν οι νέοι μας και νομίζω ότι η αλλαγή πλησιάζει. Τους παρακολουθώ κατά τα τελευταία δέκα χρόνια, τους βλέπω να ωριμάζουν, να εξελίσσονται σε πολύ πιο ώριμους ανθρώπους από ό,τι ήταν πριν και αυτό είναι πολύ παρήγορο, διότι τουλάχιστον λίγοι από εμάς πρέπει να δείξουν τον δρόμο για να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι. Οι άλλοι δεν είχαν τα προνόμια που έχετε εσείς, που έχετε κάποιον να σας καθοδηγεί κρατώντας σας από το χέρι. Επομένως, έχετε μεγαλύτερη ευθύνη από εκείνους και πρέπει να τους δείξετε τον δρόμο. Πάντα έλεγα ότι η καλύτερη σέβα που μπορείτε να κάνετε ως νέοι είναι να γίνετε ένα παράδειγμα προς μίμηση για τους άλλους, να γίνετε υποδειγματικοί από κάθε άποψη. Αυτή είναι η καλύτερη σέβα που μπορείτε να κάνετε, διότι τότε μπορείτε να χαρίσετε έμπνευση σε πολύ περισσότερους ανθρώπους, οι οποίοι θα θελήσουν να βαδίσουν στο μονοπάτι που τους δείξατε εσείς.

Αυτό είναι που περιμένω από τους νέους, αλλά και από όλους – από τον καθέναν ξεχωριστά. Περισσότερο όμως το περιμένω από τους νέους, διότι οι νέοι αποτελούν το 50% του πλανήτη αυτήν την στιγμή, συνεπώς τα επόμενα 40-50 χρόνια ανήκουν σε αυτούς. Εκείνοι, λοιπόν, πρέπει να θέσουν τα σωστά πρότυπα και η ζωή τους να γίνει υπόδειγμα για τους άλλους. Να ζείτε με αυτοθυσία και πάντα να αναρωτιέστε: μπορεί να λάβατε κάτι επειδή το κερδίσατε με την αξία σας, σας ανήκει όμως πραγματικά; Το χρειάζεστε στ’ αλήθεια ή μήπως κάποιος άλλος το χρειάζεται περισσότερο από εσάς; Αν κάποιος το χρειάζεται περισσότερο από σας, τότε οι Γραφές μας είναι ξεκάθαρες: ανήκει σε εκείνον, δεν ανήκει πλέον σε εσάς. Τι κι αν το κερδίσατε εσείς; Τι κι αν βρίσκεται στην κατοχή σας; Δεν ανήκει σε εσάς, αλλά σε κάποιον του οποίου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη από την δική σας.

Νομίζω ότι η πανδημία μάς έχει διδάξει αυτό το μάθημα σε μεγάλο βαθμό. Όταν ο κόσμος αρρώσταινε αβοήθητος, πολλοί νέοι μας έκαναν το κάτι παραπάνω. Πολλοί Μου έστειλαν μηνύματα, «Σουάμι, δεν μας επιτρέπεται να βγούμε έξω και να συναντήσουμε ανθρώπους από κοντά, επειδή υπάρχουν lockdown και περιορισμοί. Τι μπορούμε να κάνουμε; Τι να κάνουμε;» Ήθελαν απεγνωσμένα να κάνουν κάτι και Μου άρεσε αυτή η ιδέα. Τους είπα, «Οτιδήποτε επιτρέπεται, εντός των νόμιμων πλαισίων, εντός των κανονισμών, σας παρακαλώ να το κάνετε». Και όντως το έκαναν. Βγήκαν έξω, τηρώντας τις αποστάσεις και τα μέτρα ασφαλείας, και έδωσαν φαγητό σε εκείνους που πεινούσαν. Δεν έχετε ιδέα τι επίδραση είχε αυτό το πακέτο φαγητού σε αυτούς τους ανθρώπους. Δεν έχετε ιδέα πόση δύναμη έχει αυτή η μικρή βοήθεια. Δεν είναι απλώς ένα πακέτο φαγητού, είναι ένα δώρο ελπίδας για την ανθρωπότητα και πίστης στον Θεό. Δεν μπορείτε να φανταστείτε με ποιο τρόπο θα μεταμορφώσει τον άνθρωπο που θα το λάβει.

Οι μικρές πράξεις καλοσύνης που κάνατε θα αγγίξουν και θα μεταμορφώσουν πολύ περισσότερους ανθρώπους, διότι, όπως είπα, κάποιος πρέπει να δείξει τον δρόμο. Αν δεν το κάνουν αυτό οι νέοι μας, τότε ποιος θα το κάνει; Μόνο σε εμάς έχει δοθεί αυτό, αφού εμείς είμαστε οι προνομιούχοι που θα το κάνουν αυτό για τον κόσμο.

Πριν κάνετε οτιδήποτε, παρακαλώ σκεφτείτε, ‘Πώς μπορώ να φανώ περισσότερο χρήσιμος;’ Όπως είπε και ο Σρίνιβας, ‘Πώς μπορώ να αγγίξω τους γύρω μου; Πώς μπορώ να κάνω περισσότερα από όσα κάνω μέχρι στιγμής; Τι άλλο μπορώ να κάνω;’

Ρωτήστε εκείνους που είναι κοντά Μου και θα σας πουν ότι μοναδική Μου σκέψη συνεχώς είναι η εξής: ‘Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε; Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε για τους άλλους; Με ποιον άλλο τρόπο μπορούμε να βοηθήσουμε περισσότερους ανθρώπους;’ Αυτό σκέφτομαι όλη την ώρα. ‘Αν ολοκληρώσαμε ένα νοσοκομείο, με ποιον τρόπο μπορούμε να το κάνουμε καλύτερο; Πώς μπορούμε να αγγίξουμε περισσότερους ανθρώπους; Πώς θα βοηθήσουμε περισσότερους ανθρώπους πιο γρήγορα;’ Αυτό συνεχίζεται αδιάλειπτα.

Εκείνος/η που σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο, νομίζω ότι πραγματικά ζει την ζωή του/της. Όλοι οι άλλοι, που σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους και τις δικές τους ασήμαντες σχέσεις, δεν ζουν την ζωή τους με τον πιο ολοκληρωμένο τρόπο. Δεν αξιοποιούν στο έπακρο αυτήν την ευκαιρία που τους έχει δοθεί και που λέγεται ‘ζωή’. Αυτό δεν είναι καλό. Πρέπει όλοι να προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να αξιοποιήσουν στο έπακρο αυτήν την ευκαιρία – ιδίως μετά τον Covid, που μοιάζει να χάρισε μια δεύτερη πνοή ζωής στους περισσότερους ανθρώπους, είτε επηρεάστηκαν και μολύνθηκαν, είτε όχι. Αν, με κάποιον τρόπο, δεν πέρασαν από όλο αυτό το τραύμα και τις ταλαιπωρίες, τότε έχουν μεγαλύτερη ευθύνη να φροντίσουν όλους εκείνους που βρίσκονται σε πιο μεγάλη ανάγκη.

Ο κόσμος έχει γίνει πράγματι πιο φτωχός μετά την πανδημία. Παρόλο που κάποιοι έγιναν πιο πλούσιοι από ό,τι πριν, ο περισσότερος κόσμος έχει γίνει φτωχότερος. Αυτή είναι η τραγική ειρωνεία αυτού του κόσμου. Όμως για τους φτωχούς, θα ήθελα να ζητήσω από όλους τους νέους… Παλιότερα προβάλλαμε την ιδέα «Οι νέοι για τους νέους» - δηλαδή ότι ο κάθε νέος θα πρέπει να βοηθήσει κάποιον άλλον νέο να ξεπεράσει μια δυσκολία στην οποία βρίσκεται. Μόλις προ ολίγου, ο Δρ. Ασίς Μπαραντβάτζα είπε ότι συναντούσαν νέους που ήταν αλκοολικοί ή ναρκωμανείς, κάθονταν πλάι τους, τους κρατούσαν από το χέρι και μοιράζονταν τον πόνο και τα βάσανά τους μαζί τους, και τελικά όλο αυτό έλιωνε μέσα σε δάκρυα που κυλούσαν από τα μάτια τους και εκείνοι ένιωθαν ανακουφισμένοι και ξαλαφρωμένοι. Αυτό ήταν το «Οι νέοι για τους νέους».

Αίτημά Μου για την επόμενη φάση είναι ότι όλοι οι νέοι πρέπει να σκεφτούν τα παιδιά αυτού του κόσμου. Διότι οι άνθρωποι που υποφέρουν περισσότερο από αυτήν την πανδημία είναι τα παιδιά και οι ζωές τους θα επηρεαστούν από αυτήν και στα επόμενα λίγα χρόνια. Σας παρακαλώ, λοιπόν, ως νεολαία να σκεφτείτε τι μπορούμε να κάνουμε για τα παιδιά του κόσμου, πώς μπορούμε να τα βοηθήσουμε να επιστρέψουν στο σχολείο, πώς μπορούμε να τα βοηθήσουμε να μεγαλώσουν σωστά, πώς μπορούμε να τα καθοδηγήσουμε σωστά, σε αυτό το μονοπάτι. Κάθε νέος άνδρας ή γυναίκα που συμμετέχει σε αυτή την Συνάντηση, είτε δια ζώσης, είτε διαδικτυακά, σας παρακαλώ όλους να πάρετε από το χέρι τουλάχιστον 10 έως 20 παιδιά και να τα φροντίσετε προσωπικά. Σκεφτείτε τι θα είναι καλό για εκείνα και αναλογιστείτε το μέλλον τους. Πάρτε τα από το χέρι, καθοδηγήστε τα. Αν αυτό το κάνει ο καθένας από εσάς, τότε θα ωφεληθούν χιλιάδες παιδιά. Κι όταν θα μεγαλώσουν και θα γίνουν νέοι άνδρες και γυναίκες, θα εμπνεύσουν άλλους νέους και νέες, επειδή θα είναι γεμάτοι ευγνωμοσύνη, για την βοήθεια που έλαβαν την στιγμή που το είχαν περισσότερο ανάγκη. Νομίζω ότι αυτή θα ήταν η πιο ουσιαστική σέβα που θα μπορούσατε να κάνετε αυτήν την χρονιά. Παρακαλώ, επιστρέψτε στα μέρη σας και σκεφτείτε, ‘Με ποιον τρόπο μπορώ εγώ προσωπικά να βοηθήσω μερικά παιδιά γύρω μου;’ Μπορεί να είναι ορφανά ή παιδιά που έχουν περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια, μπορεί να είναι πολύ φτωχά, ή να μην έχουν κανέναν για να τα καθοδηγήσει και να τα φροντίσει. Παρακαλώ, λοιπόν, να γιορτάσετε την ερχόμενη χρονιά παίρνοντας από το χέρι πολλά παιδιά και εμπνέοντάς τα, μέσα από το παράδειγμά σας. Αυτό θα κάνει τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος.

Όπως είπε κάποιος, ‘Χρειάζεται να κάνουμε κάτι εμείς γι’ αυτό ή η Χρυσή Εποχή θα έρθει από μόνη της, σύμφωνα με το Θείο Πεπρωμένο;’ Το Θείο Πεπρωμένο είναι ότι πρέπει να κάνετε εσείς κάτι γι’ αυτό, αυτό είναι το Θέλημα του Θεού. Σας παρακαλώ, λοιπόν, να αρχίσετε να προστατεύετε και να βοηθάτε παιδιά, κοντά στην περιοχή όπου διαμένετε. Δεν χρειάζεται να πάτε πολύ μακριά για να το κάνετε αυτό. Εκεί όπου βρίσκεστε, κοιτάξτε γύρω σας και εμπνεύστε μερικά παιδιά, βοηθήστε τα, και είμαι βέβαιος ότι, όταν θα μεγαλώσουν και θα γίνουν νεαροί ενήλικες και νέοι, θα είναι καλύτεροι άνθρωποι, γεμάτοι ευγνωμοσύνη, και θα είναι πιο ευαισθητοποιημένοι προς την κοινωνία, όπως ειπώθηκε προηγουμένως. Έτσι ο κόσμος θα γίνει καλύτερος ˙ ένα άτομο την φορά. Παρακαλώ να το κάνετε αυτό. Αυτή είναι η παράκλησή Μου προς τους νέους που βρίσκονται εδώ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα αφήσω τους πιστούς στην άκρη! Αυτό αφορά όλους. Οι πιστοί κάνουν ήδη πολλά για Μένα. Περιμένω από τους νέους να το κάνουν αυτό, με όποιο μικρό τρόπο μπορεί ο καθένας. Αφιερώστε όμως τον προσωπικό σας χρόνο. Μην στείλετε απλώς επιταγές, λέγοντας, «Ορίστε η υποτροφία σου. Τα λέμε του χρόνου!» Δεν είναι αυτός ο τρόπος. Πρέπει να δείξετε ενδιαφέρον για αυτά τα παιδιά, να συνδεθείτε μαζί τους, να είστε κοντά τους, να τα πάρετε από το χέρι και να εμπνεύσετε κάποια από αυτά, να τα διαπλάσετε. Αυτή την ευθύνη σας αναθέτω.

Ελπίζω όταν θα γιορτάσουμε την Συνάντηση Νέων του χρόνου, να έρθουν εδώ πολλοί από εσάς. Για άλλη μια φορά, θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που δεν ήρθατε, παρόλο που θα μπορούσατε να είχατε έρθει, κι έτσι μας διευκολύνατε με αυτή την διοργάνωση. Του χρόνου όμως, όταν τα πράγματα θα είναι καλύτερα και τα ταξίδια θα είναι πιο εύκολα, θα ήθελα να ακούσω τις ιστορίες για τον τρόπο που ο καθένας από εσάς βοήθησε πολλά παιδιά στην περιοχή σας, και πώς αυτό θα έχει προκαλέσει μια αλυσιδωτή αντίδραση. Από εκείνα, θα έχουν εμπνευστεί άλλα παιδιά, κι έτσι θα ξεκινήσει μια αλυσιδωτή αντίδραση. Αυτή την προσδοκία έχω και είμαι σίγουρος ότι όπως πάντα, θα τα πάτε καλύτερα από ό,τι σας ζητείται. Όταν σας είπα να προσφέρετε γεύματα, προσφέρατε όλοι πάρα πολλά γεύματα μέσα σε αυτήν την πανδημία. Αυτό Μου δίνει πολύ μεγάλη χαρά και είμαι πάντα πολύ υπερήφανος για όλους εσάς.

Ανυπομονώ να ταξιδέψω ξανά, όταν θα το επιτρέπουν οι συνθήκες, και να σας συναντήσω όλους στα μέρη σας. Έως τότε, κάντε αυτά που σας είπα, και θα έρθω οπωσδήποτε να σας δω όλους από κοντά. Πολύ χαρούμενος!"

Για να παρακολουθήσετε το συνέδριο κάντε κλικ στους παρακάτω συνδέσμους:
19 Νοεμβρίου: πρωινή συνάντηση | μεσημεριανή συνάντηση | απογευματινή συνάντηση | μουσικό πρόγραμμα από την Συμφωνική Ορχήστρα του Σάι
20 Νοεμβρίου: πρωινή συνάντηση | συνεδρία Ερωτήσεων/Απαντήσεων | συνάντηση λήξης και χορευτική παράσταση 

 

---

Διεθνές Συνέδριο για το Μέλλον της Εκπαίδευσης στην Ιατρική Επιστήμη

Το πρωί της 21ης Νοεμβρίου, ο Σουάμι έδωσε την εναρκτήρια ομιλία του τρίτου κατά σειρά συνεδρίου, πριν τα Γενέθλια:

"‘Είθε να είναι όλοι χαρούμενοι και υγιείς. Είθε να μην υποφέρει και να μην θλίβεται κανείς. Είθε να βλέπουν όλοι μόνον ιερότητα και καλοσύνη παντού."

Αυτό λέει η αρχαία ινδική προσευχή και αυτή είναι η ουσία του ινδικού τρόπου ζωής, ο οποίος διαπνέει κάθε πτυχή της ινδικής ζωής, περιλαμβανομένων των υπηρεσιών υγείας, εκπαίδευσης και κάθε άλλης κοινωνικής πρωτοβουλίας.

Είθε αυτό το Συνέδριο να ανοίξει τον δρόμο στον τρόπο που διδάσκεται, λαμβάνεται και παρέχεται η ιατρική επιστήμη, όχι μόνον στην Ινδία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Η προσευχή που μόλις αναφέραμε αφορά το καλό όλων. Είθε να είναι όλοι χαρούμενοι. Όχι μόνο εγώ, η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, αλλά όλοι. Το ζητούμενο είναι πρόσβαση στην ιατρική φροντίδα, όπου χρειάζεται, με όποιον τρόπο χρειάζεται, δίχως οικονομικές δυσκολίες ή επιβαρύνσεις – αυτή είναι η τρέχουσα αναγκαιότητα. Αυτό είναι το όραμα.

Αυτό το Συνέδριο είναι εδώ για να συζητήσει τους τρόπους με τους οποίους θα επιτύχουμε αυτό το όραμα. Ένα από τα βασικά συστατικά για να το καταφέρουμε αυτό – την πρόσβαση στην ιατρική φροντίδα για όλους παγκοσμίως – είναι οι επαγγελματίες της υγείας. Η απόφαση ενός επαγγελματία της υγείας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα οικονομικά βάρη που επωμίστηκε κατά την διάρκεια της εκπαίδευσής του. Ο Μπάμπα έλεγε πάντα, ‘Δεν σπουδάζουμε ˙ αγοράζουμε εκπαίδευση’. Αυτός είναι και ο λόγος που την άλλη μέρα αναγκαζόμαστε να πουλήσουμε αυτήν την εκπαίδευση, για να πληρώσουμε τα χρέη που επωμιστήκαμε κατά την διάρκεια των σπουδών μας. Και αυτός γίνεται ο βασικός παράγοντας στην λήψη αποφάσεων των αποφοίτων, όπως και των γονιών και των οικογενειών τους, ως προς το πού θα πρέπει να εργαστούν ως γιατροί. Αυτό καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τον τρόπο που διδάσκεται η ιατρική στους σπουδαστές, και ένα από τα σημαντικότερα θέματα είναι η οικονομική επιβάρυνση που συνεπάγεται η φοίτηση στις ιατρικές σχολές. Είμαι χαρούμενος που συγκεντρωθήκαμε όλοι μαζί για να συζητήσουμε τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό.

Στο Πανεπιστήμιό μας εδώ, δεν χρεώνουμε καθόλου δίδακτρα στους σπουδαστές. Πιστεύουμε ότι η εκπαίδευση πρέπει να προσφέρεται δωρεάν σε όλα τα παιδιά που επιθυμούν να σπουδάσουν, ανεξαρτήτως κάστας, φύλου, θρησκεύματος ή κοινωνικοοικονομικού υποβάθρου. Πιστεύω ακράδαντα ότι κάθε παιδί έχει τρία θεμελιώδη δικαιώματα. Το Δικαίωμα στην Διατροφή, το Δικαίωμα στην Εκπαίδευση και το Δικαίωμα στην Υγεία. Και αυτά είναι δικαιώματα κάθε παιδιού, ασχέτως σε ποια χώρα έχει γεννηθεί. Το να λαμβάνει κάθε παιδί αυτό που δικαιωματικά πρέπει να λαμβάνει είναι καθήκον του κάθε πολίτη αυτού του κόσμου. Όχι μόνο οι γονείς, όχι μόνον οι κυβερνήσεις, αλλά ολόκληρος ο κόσμος έχει καθήκον να παρέχει αυτά τα δικαιώματα στα παιδιά. Επομένως, παρόλο που το σύνταγμά μας και τα περισσότερα συντάγματα δεν ορίζουν την υγεία ως θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου, πιστεύω ότι θα πρέπει να ανακηρυχθεί ως τέτοιο. Και πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν ώστε η ιατρική μέριμνα να γίνει προσιτή και προσβάσιμη για όλους τους ανθρώπους του κόσμου.

Ως γιατροί, θέλουμε να μιλάμε για την ζωή. Κανείς δεν θέλει να μιλάει για θανάτους, αφού αυτό μοιάζει σχεδόν σαν αποτυχία του συστήματος υγείας, που δεν κατάφερε να κρατήσει το άτομο στην ζωή. Μια πολύ σημαντική πτυχή της ιατρικής είναι να προσφέρει στους ασθενείς αξιοπρέπεια στον θάνατο και να τους απαλλάξει από τον πόνο και την ταλαιπωρία. Γι’ αυτόν τον λόγο, η διδασκαλία της ιατρικής επιστήμης χρειάζεται μια διαφορετική οπτική. Δεν έχει να κάνει μόνον με την θεραπεία (Cure), αλλά με την φροντίδα (Care). Διότι κάποια στιγμή, η θεραπεία είναι αδύνατη, όμως η φροντίδα είναι εφικτή. Δεν είναι θέμα ικανοτήτων και επιπέδου. Είναι η Συμπόνια και ο Χαρακτήτρας εκείνα που καθορίζουν την δυνατότητα του γιατρού να βοηθήσει τον ασθενή. Δεν έχει να κάνει τόσο με την ικανότητα (Ability), όσο με την λεπτότητα (Nobility) αυτού του επαγγέλματος, την οποία πρέπει να διατηρούμε στο έργο μας.

Ως οργανισμός, έχουμε ιδρύσει πολλά νοσοκομεία, και αυτό που μας κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση είναι όταν οι ασθενείς μάς λένε, ‘Μας φροντίσατε καλύτερα και από ό,τι θα μας φρόντιζαν οι γονείς μας’! Οι ασθενείς Μου είναι πολύ μικρής ηλικίας: από μωρά 14-15 ημερών μέχρι έφηβοι. Η μεγαλύτερη επιτυχία μας δεν είναι όταν κάνουμε την εγχείρηση με τέλειο τρόπο, από τεχνικής απόψεως. Αυτό πρέπει οπωσδήποτε να συμβαίνει. Είναι δεδομένο και θα πρέπει να συμβαίνει σε κάθε νοσοκομείο, όμως το πιο σημαντικό είναι όταν οι γονείς έρχονται και μας λένε ότι αισθάνθηκαν σαν να είναι στο σπίτι τους. Ότι ένιωσαν ότι είμαστε οικογένειά τους. Ότι έλαβαν τόση αγάπη που δεν έχουν ξανανιώσει πουθενά αλλού. Αυτό μας κάνει πολύ χαρούμενους. Τότε νιώθουμε ότι κάνουμε καλή δουλειά στα νοσοκομεία μας.

Το πιο σημαντικό κομμάτι της εκπαίδευσης στα επαγγέλματα υγείας πρέπει να είναι το να διδάσκει στους γιατρούς, στις νοσοκόμες και στο παραϊατρικό προσωπικό, να είναι καλύτεροι άνθρωποι με περισσότερη συμπόνια στον πυρήνα, με φροντίδα (care) – πρέπει να διδάσκεται και Health’CARE’ στην ιατρική εκπαίδευση, στις ιατρικές σχολές. Τα παιδιά μας πρέπει να γίνουν άνθρωποι πιο ευαίσθητοι στον πόνο και τα βάσανα των άλλων. Δεν μπορεί να είναι απλώς ένα εμπόρευμα, μια εμπορική συναλλαγή μεταξύ ασθενούς και γιατρού. Συχνά αστειεύομαι λέγοντας ότι, για τους περισσότερους γιατρούς, ο ασθενής έχει καταντήσει ένας αριθμός μητρώου ασθενή. Τον θυμούνται με τον αριθμό του κρεβατιού του, αλλά δεν θυμούνται καν το όνομα του ασθενούς. Πώς θα συνδεθείς έτσι με τον ασθενή;

Εμείς οι άνθρωποι είμαστε κατά βάση συναισθηματικά όντα. Πρώτα έρχεται η καρδιά, έπειτα το κεφάλι και τα χέρια. Τα χέρια είναι το σώμα, το κεφάλι είναι η διανοητική υγεία και η καρδιά είναι η συναισθηματική και πνευματική υγεία. Ο κόσμος όλος αναγνωρίζει ότι υγεία δεν είναι μόνον η απουσία ασθένειας, αρρώστιας, αδυναμίας ή βλάβης. Είναι η συνολική ευεξία σώματος, νου και σχέσεων. Θα ήθελα όμως να προσθέσω ότι είναι απαραίτητο και το πνευματικό στοιχείο για να είναι καλή η υγεία. Το κομμάτι αυτό απουσιάζει. Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος που βρίσκεται κοντά στον θάνατο, αισθάνεται ανακούφιση όταν του απαγγέλουν την Γκίτα – ή όποια άλλη πνευματική προτίμηση έχει. Όταν προσφέρουμε κάτι τέτοιο στον ασθενή, ίσως να μην είμαστε σε θέση να τον απαλλάξουμε από τον σωματικό πόνο ή την ασθένεια, όμως μπορούμε σίγουρα να αντιμετωπίσουμε την δυστυχία του. Ο άνθρωπος μπορεί να πονά, όμως δεν θα υποφέρει, διότι θα έχουμε αγγίξει την καρδιά του. Θα έχουμε αγγίξει την συναισθηματική πτυχή του ατόμου, η οποία συχνά παραβλέπεται.

Οι ασθενείς αντιμετωπίζονται σαν άρρωστα σώματα που χρειάζονται θεραπεία. Όμως δεν είμαστε μόνο ένα σώμα. Είμαστε πατέρες, σύζυγοι, γιοι, κόρες, αδελφοί και αδελφές. Αν δεν συνδεόμαστε με τους ανθρώπους μας, με τους ασθενείς μας, τότε δεν είμαστε καλοί γιατροί. Οι γραφές λένε ‘ο γιατρός είναι Θεός’, και όχι άδικα. Ο Θεός είναι φιλεύσπλαχνος. Αυτός είναι ο πρώτος ορισμός του Θεού. Αν θέλετε να αποκαλείστε γιατροί, πρέπει να διαθέτετε συμπόνια. Αυτό είναι το πρώτο κριτήριο. Συμπόνια αισθάνεστε μόνον όταν βιώνετε την ενότητα με τον άλλον. Όταν τον νιώθουμε δικό μας – Βασουντάιβα Κουτούμπακαμ (‘ο κόσμος όλος μια οικογένεια’). Όλοι είναι δικοί μας. Αυτό επαναλαμβάνω πάντα στο πανεπιστήμιό μας και παντού στο σύστημα υγείας μας. Να νιώθετε ότι ο ασθενής είναι συγγενής σας. Είναι δικός μας. Δεν είναι ξένος! Αυτή η ιδέα που αγκαλιάζει τους πάντες ως δικούς μας πρέπει να αποτελεί τον πυρήνα ιδίως της ιατρικής φροντίδας, διότι όταν αρρωσταίνουμε, θέλουμε τον πατέρα μας ή την μητέρα μας στο πλευρό μας. Μέσα στην εντατική, το παιδί δεν μπορεί να έρθει σε επαφή με τον πατέρα ή την μητέρα του. Ο επαγγελματίας υγείας θα γίνει ο πατέρας και η μητέρα του. Ακόμα και αν γεράσετε και αρρωστήσετε, ποιος είναι ο πρώτος που θυμάστε; Ποιον ζητάτε στο πλευρό σας; Τον πατέρα ή την μητέρα σας, να σας χαϊδέψει το κεφάλι και να σας κάνει να νιώσετε άνετα. Αυτόν τον ρόλο πρέπει να παίξει ο γιατρός για τους ασθενείς.

Η δουλειά του γιατρού δεν είναι μόνο να είναι ένας τεχνικά εκπαιδευμένος επαγγελματίας υγείας – είναι πολύ περισσότερα. Πρέπει να είναι περισσότερα από ένας απλός άνθρωπος. Πρέπει να είναι Θεός. Τότε θα γίνουν αποτελεσματικά τα συστήματα υγείας μας. Ακόμα κι αν δεν είμαστε σε θέση να τους θεραπεύσουμε ή να απομακρύνουμε τον πόνο τους, πρέπει τουλάχιστον να διώξουμε την δυστυχία τους, με την φροντίδα που θα τους προσφέρουμε. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή όλων των επαγγελματιών υγείας σε τούτη την ιδέα της συμπόνιας στην ιατρική μέριμνα. Πριν κάνουμε την περίθαλψη προσβάσιμη στους ασθενείς, όπως είναι και ο στόχος της αειφόρου ανάπτυξης, ο στόχος του Π.Ο.Υ. και άλλων οργανισμών, ας εργαστούμε για να κάνουμε την ιατρική εκπαίδευση προσβάσιμη στον κόσμο. Κι εκεί βρίσκεται και η λύση της προσβασιμότητας της ιατρικής περίθαλψης. Αν κάνεις την εκπαίδευση προσιτή και οικονομική, είμαι βέβαιος ότι θα γίνει και η περίθαλψη προσιτή και οικονομική, κάποια στιγμή. Η ριζική αιτία βρίσκεται εδώ, στο να κάνουμε προσιτή την εκπαίδευση, αυτή είναι η προσπάθειά μας.

Θα ήθελα να μοιραστώ τα καλά νέα με όλους τους παρευρισκόμενους επισήμους, οι οποίοι είναι άνθρωποι καταξιωμένοι στην ιατρική και την περίθαλψη παγκοσμίως, ότι εμείς, ως Πανεπιστήμιο, είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε μια νέα πτέρυγα εκπαίδευσης σε ιατρικά επαγγέλματα κάθε επιπέδου, όπως Νοσοκόμων, Πτυχιούχων και Μεταπτυχιακών Παραϊατρικών Επαγγελμάτων, και Προγραμμάτων Τριτοβάθμιας Ειδίκευσης, εντελώς δωρεάν, ειδικά για νέους από την επαρχία και φτωχούς. Για τον σκοπό αυτόν, χρειαζόμαστε την καθοδήγησή σας, την υποστήριξη, τις ευλογίες και τις ευχές σας, ώστε αυτή η ιδέα του να κάνουμε προσιτή την εκπαίδευση σε όλους για να γίνει και η περίθαλψη προσιτή σε όλους, να πραγματοποιηθεί στην διάρκεια της ζωής μας, και όχι μετά από έναν αιώνα. Είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε, και αυτό το Συνέδριο θα είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να καταλάβουμε με ποιο τρόπο θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε."

 Για να παρακολουθήσετε το συνέδριο κάντε κλικ στους παρακάτω συνδέσμους:
21 Νοεμβρίου: εναρκτήρια τελετή | πρωινή συνάντηση | μουσική εκδήλωση (Δημήτρης Λαμπριανός & U Rajesh)
22 Νοεμβρίου: πρωινή συνάντηση | τελετή λήξης

---

Τα 96α Γενέθλια του Μπαγκαβάν Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα

Στις 23 Νοεμβρίου 2021, τελέστηκαν τα 96α Γενέθλια του Αβατάρ της Αγάπης, του πολυαγαπημένου μας Μπαγκαβάν Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα. Μετά την απαγγελία στίχων της Μούντακα Ουπανισάντ από τους νέους της ομάδας Βεδών, παρουσιάστηκε ένα πανέμορφο βίντεο για τα δέκα τελευταία χρόνια της συνεχιζόμενης παρουσίας του Σάτυα Σάι Μπάμπα, μέσα από τον Σάντγκουρου Σρι Μαντουσούνταν Σάι. Έπειτα παρουσιάστηκε ένα νέο Εθνικό Πρόγραμμα Υποτροφιών για μαθητές Πρωτοβάθμιας & Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από τον Οργανισμό Πρασάντι Μπάλαμαντίρα. Το πρόγραμμα στοχεύει να βοηθήσει τον μεγάλο αριθμό παιδιών στην Ινδία που αναγκάζονται να μεγαλώσουν χωρίς καμιά εκπαίδευση, λόγω οικονομικών ή άλλων δυσχερειών. Για το έτος 2021-2022, θα ενισχυθούν 5.000 παιδιά της 1ης μέχρι και της 5ης τάξης, από διάφορα δημόσια σχολεία του κρατιδίου της Καρνάτακα, και θα συνεχίσουν να λαμβάνουν υποστήριξη μέχρι να ολοκληρώσουν και την 12η τάξη. Αυτό το πρόγραμμα έρχεται να καλύψει το κενό που υπάρχει στις υποτροφίες πρωτοβάθμιας & δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, και μοναδικό κριτήριο επιλογής θα είναι η ανάγκη των παιδιών.

Στη συνέχεια παρουσιάστηκε η σχετική εφαρμογή μέσω της οποίας μπορεί κανείς να δηλώσει ενδιαφέρον για την υποτροφία, είτε ως γονέας ή μαθητής, είτε ως χορηγός ή εθελοντής.

Οι σπουδαστές τραγούδησαν στον Σουάμι το τραγούδι "Kuru Sevam Tvam", το οποίο εκφράζει τα ιδεώδη της ανιδιοτελούς υπηρεσίας που και ο Ίδιος ενσαρκώνει.

Έπειτα είχαμε την παρουσίαση του Νοσοκομείου Σρι Σάτυα Σάρλα Μεμόριαλ, μέσα στο οποίο χειρουργήθηκαν 23 καρδιές παιδιών μέσα σε μια εβδομάδα! Απονεμήθηκαν έπαινοι σε όλους τους γιατρούς, τις νοσοκόμες και το προσωπικό του νοσοκομείου που εργάστηκαν τόσο σκληρά για να κάνουν πραγματικότητα αυτό το δώρο ζωής στα παιδιά και στον Μπαγκαβάν για τα Γενέθλιά Του. 

Ακολούθησε η παρουσίαση ενός μνημειώδους βιβλίου-χρονογραφήματος της ζωής του Μπαγκαβάν Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα, από την γέννησή Του στις 23 Νοεμβρίου 1926 έως και την ημέρα των 96ων Γενεθλίων Του. Το βιβλίο συνέγραψε η αδελφή Μπούβανα Σάνταναμ, έπειτα από εντολή του Σουάμι, και έχει τίτλο: "Footprints of Love and Service - Sathya Sai's Mission: A Time Travel"

Στην συνέχεια, παρουσιάστηκαν στον Σουάμι οι ανά τον κόσμο μεταφράσεις των εκδόσεων του Οργανισμού Σρι Σάτυα Σάι Πρέμαμρούτα Πρακάσανα. Ανάμεσα στις 38 νέες εκδόσεις, ήταν και οι δύο νέες ελληνικές μεταφράσεις των τόμων 13 & 14 της σειράς Σρι Σάτυα Σάι Ουβάτσα.

Ακολούθησαν οι συγκινητικές ομιλίες του Σι Σρίνιβας και του Σρι Μπι Εν Ναρασίμχα Μούρτι, οι οποίοι μας υπενθύμισαν ότι οι Θείες Προσωπικότητες μόνον γεννιούνται, αλλά δεν πεθαίνουν ποτέ, ζώντας εις το διηνεκές μέσα στις καρδιές των ανθρώπων. "Ο Σάτυα Σάι Μπάμπα ήταν η Ορατή Εκδήλωση της Απέραντης Θεϊκής Αγάπης, και το ίδιο συνεχίζει να είναι μέσω του Σάντγκουρου Σρι Μαντουσούνταν Σάι".

Έπειτα μίλησε ο Δρ. Κρίσνα Γκοπάλ-τζι, ο οποίος υπενθύμισε το υψηλό μορφωτικό επίπεδο της Ινδίας πριν την αγγλική κατάκτηση. "Εμείς οι Μπαρατίγια έχουμε μεγάλη ευθύνη να αποκαταστήσουμε το ένδοξο παρελθόν της χώρας μας και να μοιραστούμε τον πλούτο της Γνώσης μας, και ο καθένας από εμάς πρέπει να διδάξει άλλον έναν!"

Κορωνίδα της ιερής ημέρας ήταν η πολυαναμενόμενη ιερή ομιλία του Σάντγκουρου Σρι Μαντουσούνταν Σάι, ο οποίος είπε:

"Σε τούτη την πανίερη ημέρα, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε παρά να αποθέσουμε την συλλογική ευγνωμοσύνη μας στα πόδια του Θεού, που διάλεξε να ενσαρκωθεί μέσα σε μια πεπερασμένη, περιορισμένη ανθρώπινη ύπαρξη για χάρη μας. Ευγνωμονούμε επίσης τον επίτιμο καλεσμένο μας, Σρι Κρίσνα Γκόπαλ-τζι, που ήρθε εδώ και μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις του.

Το μήνυμα του Σάι είναι να Υπηρετούμε και να Αγαπούμε όλους, και μέσω αυτής της Αγάπης και Υπηρεσίας, να πραγματώσουμε τον Εαυτό μας. Τα πάντα είναι θεϊκά, γιατί όμως δεν είμαστε σε θέση να το βιώνουμε αυτό κάθε στιγμή; Για να το βιώσουμε, πρέπει να κάνουμε ανιδιοτελή υπηρεσία, η οποία θα μας εξαγνίσει και θα μας καταστήσει ικανούς να δούμε τον Θεό μέσα και έξω μας. 

Σκεφτόμασταν πώς πρέπει να πούμε αυτήν την ιστορία που είναι η πιο θεϊκή ιστορία σε αυτόν τον κόσμο, τουλάχιστον στην δική μας εποχή, από όσο μπορούμε να γνωρίζουμε, και η Μπούβανα άρχισε να την συντάσσει όλη, από τον Νοέμβριο του 1926 μέχρι σήμερα. Και πώς θα έπρεπε να είναι το όνομα ενός τέτοιου βιβλίου; Να το λέγαμε 'Η ζωή και το έργο του Μπαγκαβάν Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα'; Να το λέγαμε 'Η Ιστορία του Σάτυα Σάι Μπάμπα;' Τι έπρεπε να κάνουμε; Η μόνη σκέψη που μας ήρθε ήταν ότι Εκείνος είναι η ενσάρκωση της Αγάπης και της Υπηρεσίας και έχει αφήσει πίσω του αυτά τα Χνάρια της Αγάπης και της Υπηρεσίας, που αν τα βαδίσουμε, μπορούμε να Τον φτάσουμε και να γίνουμε Εκείνος. Κι έτσι το ονομάσαμε: "Χνάρια Αγάπης και Υπηρεσίας".

Μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια έχουν ξεκινήσει πολλά πρότζεκτ υπηρεσίας. Παρόλο που έχουν καταβληθεί τεράστιες ανθρώπινες προσπάθειες για να διασφαλιστεί ότι όλα αυτά που έχουν ξεκινήσει θα συνεχιστούν αδιάλειπτα εις το διηνεκές, αυτό δεν είναι δυνατόν δίχως την θεία βούληση, δίχως την θεία χάρη του Μπαγκαβάν Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα.

Σήμερα που συγκεντρωθήκαμε εδώ για να γιορτάσουμε αυτό το μνημειώδες γεγονός, ο καλύτερος τρόπος να το κάνουμε αυτό, είναι να κάνουμε ό,τι έκανε πάντοτε Εκείνος. Συνήθως, στα γενέθλιά μας, δεχόμαστε δώρα, μερικές φορές μάλιστα τα προσδοκούμε κιόλας! Στα δικά Του γενέθλια όμως, το μόνο που έκανε Εκείνος πάντα ήταν να δίνει ξανά και ξανά. Σήμερα που εγκαινιάζουμε αυτό το θαυμάσιο πρόγραμμα υποτροφιών, (...) είναι η δική μας θεϊκή ευθύνη να φροντίσουμε αυτά τα παιδιά, διότι δεν μπορούν να φροντίσουν μόνα τους τον εαυτό τους. Κάποιος πρέπει να το κάνει γι' αυτά, και αυτός ο κάποιος είμαστε εμείς. Ξέρουμε όλοι πόσο αγαπούσε ο Μπάμπα τα παιδιά. Σε όλη Του την ζωή εργάστηκε για να τους προσφέρει εκπαίδευση, να τα βοηθήσει όταν είχαν προβλήματα υγείας, να τα ταΐσει, να φροντίσει τα ορφανά, να φροντίσει για τα άπορα, και αυτό ακριβώς συνεχίζουμε να κάνουμε. Με χαροποιεί ιδιαίτερα που βλέπω εδώ τα μικρά παιδιά που έχουν έρθει με τους γονείς τους. (...)

Το '96' είναι πολύ σημαντικό στις ζωές των πιστών. Και δεν χρειάζεται να εξηγήσω το γιατί. Ξέρουμε όλοι. Από εδώ, που μια φάση φτάνει στο τέλος της, μια καινούρια αρχίζει. Και στην φάση αυτή, η δόξα του Σάι θα απλωθεί σε κάθε γωνιά του κόσμου για να πάρει και τον τελευταίο φτωχό και στερημένο και να τον βάλει στην αγκαλιά Του ̇ για να εξασφαλίσει ότι κανένας δεν θα κοιμηθεί νηστικός, ότι κανένας δεν θα στερηθεί την μόρφωση, ότι δεν θα αρνηθούν σε κανέναν το αγαθό της υγείας ̇ όχι μόνο στην Ινδία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Και η Αποστολή αυτή θα συνεχίσει καλπάζοντας και, κάθε χρόνο που θα περνά, εκείνη μόνο θα μεγαλώνει σε ορμή και σε μέγεθος, και όλοι εσείς θα είστε μάρτυρες αυτού.

Δέκα χρόνια πριν, ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι το μέλλον θα ήταν αυτό; Εκτός από τον Μπάμπα, ο οποίος ήξερε τι έκανε, γιατί το έκανε, πού ήθελε να το κάνει, πότε ήθελε να το κάνει, με ποιον ήθελε να το κάνει. Ήταν Εκείνος και μόνο Εκείνος που ήξερε. Κανένας από εμάς δεν ήξερε. Και σήμερα, Εκείνος και μόνο Εκείνος γνωρίζει τι επιφυλάσσει το μέλλον στον καθέναν από εμάς. Από μικρές όμως αναλαμπές που έχω για το μέλλον, ξέρω ότι το μέλλον θα είναι ένδοξο και εξαίσιο. Το ιδεώδες της Οικουμενικής Οικογένειας (Vasudhaiva Kutumbakam) θα πραγματωθεί στην διάρκεια της δικής μας ζωής από εμάς, από τις δικές μας ειλικρινείς, στρατευμένες προσπάθειες. Υπάρχει μόνο μια θρησκεία: η θρησκεία της Αγάπης. Υπάρχει μόνο μια Κοινωνική Τάξη: η Κοινωνική Τάξη της Ανθρωπότητας. Αυτό είναι που δίδαξε ο Μπάμπα και τώρα αυτό είναι που πρέπει να γίνει πραγματικότητα σε ολόκληρο τον κόσμο. Η μεγαλύτερη έκφραση ευγνωμοσύνης που μπορούμε να εναποθέσουμε στα πόδια Του είναι να διατηρήσουμε την παρακαταθήκη της Αγάπης και της Υπηρεσίας και να την μεταφέρουμε και στον τελευταίο άνθρωπο που τη χρειάζεται, που την αξίζει. Και κυρίως, στα ευάλωτα παιδιά του κόσμου.

Μέσω του Προγράμματος ‘Bharat Rashtra Nirman Vidyarthi Nidhi, ένα Πρόγραμμα Υποτροφιών σε Εθνικό Επίπεδο – και είμαστε ευτυχείς που συνεργαζόμαστε με το Rashtriya Sewa Bharati σε αυτό το έργο του εντοπισμού και της ενθάρρυνσης των παιδιών της υπαίθρου που δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, και με τον Οργανισμό Prashanthi Balamandira Trust – χορηγούμε υποτροφίες στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Τα περισσότερα προγράμματα υποτροφιών αφορούν την δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τις ανώτερες σπουδές, και είναι κυρίως υποτροφίες που δίδονται βάσει προσόντων. Δεν μπορούν όμως όλα τα παιδιά να φτάσουν αυτό το 75% και πάνω, ωστόσο τους αξίζει να μορφωθούν. Συν τοις άλλοις, τα περισσότερα παιδιά του δημοτικού δεν παίρνουν τα σωστά ερεθίσματα, ούτε χαίρουν ποιοτικής προσοχής και πολλές φορές οι γονείς τους που μοχθούν για να τα βγάλουν πέρα, αδυνατούν να δώσουν προσοχή στο τι συμβαίνει. Όταν το παιδί μεγαλώσει λίγο, καταλαβαίνει τι είναι καλό και τι κακό. Όταν είναι όμως τόσο μικρά όσο είναι στο δημοτικό, δεν έχουν ιδέα για το τι πρέπει να κάνουν με τον εαυτό τους αν δεν υπάρχει κανένας να τους πει. Μόνο ένα σχολείο μπορεί να τα φροντίσει. Ενθαρρύνεις λοιπόν προσφέροντάς τους κάποια οικονομική υποστήριξη που θα βοηθήσει τους γονείς να κρατήσουν τα παιδιά στο σχολείο, τα βοηθάς με τα βασικά που απαιτούνται για την φοίτησή τους, πληρώνεις κάποια δίδακτρα και φροντίζεις για την διατροφή τους – το συγκεκριμένο πρόγραμμα αφορά σε αυτά.

Είμαστε χαρούμενοι που μπορούμε και το κάνουμε αυτό τούτη την ευοίωνη μέρα. Παρόλο που ξεκινάμε από την Καρνάτακα, το πρόγραμμα θα εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη χώρα, και μια μέρα σε ολόκληρο τον κόσμο, και κανένα παιδί δεν θα στερείται μόρφωσης λόγω οικονομικών αιτιών.

Έχει χίλια κεφάλια, χίλια μάτια και χίλια πόδια. Πού είναι όμως αυτά τα κεφάλια, τα μάτια και τα πόδια; Εσείς είστε αυτά τα κεφάλια, τα μάτια και τα πόδια. Αυτή είναι η Βίσβαρούπα (η Οικουμενική Μορφή, η Καθολική Θεοφανία). Ο καθένας από εσάς είναι ο ίδιος θεϊκός Εαυτός. Και είστε εκείνοι μέσω των οποίων θα δουλέψει ο Μπάμπα, θα συνεχίσει να δουλεύει και θα συνεχίσει να προσφέρει ανακούφιση, βοήθεια και φροντίδα σε χιλιάδες ανθρώπους.

Ο καλεσμένος που μίλησε νωρίτερα είπε πολύ ευγενικά ‘ο Καθένας να Διδάξει Έναν’. Εγώ θέλω να πω, ‘ο Καθένας να Διδάξει Χίλιους’. Έτσι θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Ένας είναι λίγο, για αυτούς που ακολουθούν έναν Δάσκαλο σαν τον Μπάμπα. Ο καθένας από εμάς θα πρέπει να αγκαλιάσει Χίλιους και να τους φροντίσει.

Πολλά περισσότερα θα συμβούν στο κοντινό μέλλον. Δεν έχω το ελεύθερο να πω περισσότερα. Πρέπει όμως να καταλάβετε και την δική Μου θέση. Είναι ένα ταξίδι που θα πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί. Και θα βλέπουμε, καθώς θα φανερώνεται ο κάθε προορισμός, καθώς θα φτάνουμε μαζί στον κάθε προορισμό. Το ταξίδι αυτό δεν είναι μόνο υπηρεσίας και αγάπης προς τους άλλους. Είναι ταξίδι προσωπικής μεταμόρφωσης. Και μέχρι να πραγματώσουμε τη θεία μας φύση, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε την θειότητα εντός μας και έξω από μας, το ταξίδι μας δεν έχει τελειώσει. Θα πρέπει να συνεχίσουμε. Το μόνο που μπορώ να πω σε τούτη τη μνημειώδη περίσταση είναι ότι είναι η αρχή ενός ένδοξου και εξόχως λαμπρού κεφαλαίου στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η Ινδία πολύ σύντομα θα επιστρέψει σε εκείνη την ένδοξη κατάστασή της, εκείνη του Βίσβαγκούρου (του Οικουμενικού Δασκάλου). Η ιδέα του यत्र विश्वम् भवति एक नीडम् ( όπου όλος ο κόσμος είναι μια φωλιά) θα γίνει πραγματικότητα όχι στο μακρινό μέλλον, αλλά σύντομα και όλο θα ξεκινήσει από εδώ και ξεκινάει τώρα. Και ο καθένας από εσάς θα είναι πρέσβης αγάπης και υπηρεσίας, ειρήνης και συμπόνιας σε ολόκληρο τον κόσμο.

Γι’ αυτό, τούτη τη συγκεκριμένη μέρα, σας ρωτάω: Είστε Έτοιμοι;
Πιστοί: Ναι, Σουάμι!

Αυτές είναι οι πιο όμορφες λέξεις που αγαπώ να ακούω! Ας το κρατήσουμε έτσι. Ο Σρίνιβας είπε ‘Ναι, Σουάμι’ και έχετε δει τι έγινε. Ο Ναρασίμχα Μούρτι είπε ‘Ναι, Σουάμι’ και βλέπετε τι γίνεται. Αν κι εσείς πείτε ‘Ναι, Σουάμι’, είμαι βέβαιος ότι θα τους ξεπεράσετε και τους δύο στην υπηρεσία προς τον Μπαγκαβάν!

Ας γίνει αυτό το μάντρα μας. ‘Ναι, Σουάμι. Θα κάνουμε ό,τι θες, ανεξαρτήτως του τι θα απαιτηθεί και με όποιο κόστος’. Το ‘Ναι, Σουάμι’ είναι ο δικός μας τρόπος για πάντα.

Σε τούτα τα Γενέθλια, τι θα πούμε στον Σουάμι;
Πιστοί: ‘Ναι, Σουάμι!!’

Μόνο αυτό θέλω να ακούω! Ας είναι όλα τα παιδιά υγιή και χαρούμενα, ας μην υποφέρει κανείς.

Από δω και στο εξής, η 23η Νοεμβρίου θα εορτάζεται από όλους μας ως ‘Seva Diwas’, ως ήμερα ανιδιοτελούς υπηρεσίας προς όλους."

Την ιερή ομιλία ακολούθησε μουσικό πρόγραμμα πιστών από την Σιγκαπούρη και συναυλία του εξαιρετικού μουσικού Sri Sumeet Tappoo.

To απόγευμα της ίδιας μέρας, ο Σουάμι απένημε τα 'Βραβεία Ανθρώπινης Αριστείας Σρι Σάτυα Σάι' στους ήρωες-μαχητές του Covid στην Ινδία, είτε πρόκειται για επαγγελματίες υγείας, είτε για ανθρώπους που υπερέβησαν εαυτόν στην προσπάθειά τους να βοηθήσουν τον συνάνθρωπό τους σε αυτήν την παγκόσμια κρίση. Η απονομή έγινε στην παρουσία του Κυβερνήτη της Καρνάτακα.

Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με την παρουσίαση του τετράτομου έργου 'Master the Mind - Κυριαρχήστε στον Νου', διαμορφωμένου από τις 30 ομότιτλες ομιλίες που παραχώρησε ο Σουάμι τον Μάιο του 2020. H βραδιά ολοκληρώθηκε με την υπέροχη συναυλία του κορυφαίου μουσικού Ustad Amjad Ali Khan και των δυο γιων του.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε το πρόγραμμα των Γενεθλίων στους παρακάτω συνδέσμους:
Πρωί
Απονομή Βραβείων
Βράδυ

 

 

---

Την επομένη των Γενεθλίων, στις 24 Νοεμβρίου 2021, ο Σουάμι έδωσε την ακόλουθη διαφωτιστική ομιλία:

Εμπιστεύσου την Θεία Φύση σου. Εμπιστεύσου την Διαίσθησή σου.

Όταν σχεδιάζαμε τους εορτασμούς των 96^ων Γενεθλίων του Μπαγκαβάν Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα, κάποιοι σπουδαστές Με ρώτησαν, “Πώς βρίσκεις τις ιδέες για το τι θα κάνεις μετά; Με ποιο σκεπτικό αποφασίζεις αν θα πρέπει να κάνουμε ένα Συνέδριο Μουσικών ή ένα Ιατρικό Συνέδριο και πάνω σε ποια θέματα; Πού βρίσκεις τον χρόνο να μελετήσεις όλα αυτά τα θέματα και να αποφασίσεις ποιοι θα πρέπει να είναι αυτοί που θα συμμετάσχουν και ποιοι οι επικεφαλής; Πώς τα ξέρεις όλα αυτά τα πράγματα;” Και μετά κατέληξαν μόνοι τους και το απέδωσαν όλο αυτό στο εξής: “Ω, Εσύ έχεις μέσα σου τον Θεό και γνωρίζεις τα πάντα”. Θέλω να τους πω ότι δεν είναι μόνο λόγω της Θειότητας που τα γνωρίζω όλα αυτά. Είναι λόγω της Αγάπης. Είναι η αγάπη εντός μας που μας παρακινεί να κάνουμε καλό στον κόσμο. Η αγάπη αυτή είναι διαισθητική, ευφυής και έχει γνώση των πραγμάτων ̇ αυτή είναι που θα μας οδηγήσει να κάνουμε τα σωστά πράγματα και θα μας πει και τι να κάνουμε στην συνέχεια.

Θα σας φανερώσω ένα μεγάλο μυστικό, θα το φανερώσω τόσο σε εκείνους που Με γνωρίζουν όσο και σε εκείνους που δεν Με γνωρίζουν. Αν Με ρωτήσετε σήμερα τι κάνουμε μετά, τι θα γίνει μετά, η απάντησή Μου θα είναι, “Δεν ξέρω”. Θα μπορώ να σας πω αύριο τι πρέπει να γίνει αύριο, διότι αυτό θα αποκαλυφθεί αύριο. Αυτό που πρέπει να γίνει μεθαύριο θα αποκαλυφθεί μεθαύριο. Αυτός είναι και ο λόγος που το παρόν καλείται Πανταχού Παρόν. Θα πρέπει να ζείτε για το σήμερα και να κάνετε αυτό που χρειάζεται να γίνει σήμερα. Μόνο που πρέπει να το κάνετε με όλη σας την δύναμη, με κάθε ειλικρίνεια, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια και βάζοντας όλη σας την αγάπη. Γιατί να ανησυχείτε σήμερα για το αύριο; Το αύριο θα σας αποκαλύψει τον εαυτό του αύριο. Αυτός είναι ο τρόπος που λαμβάνει χώρα η Θεία καθοδήγηση.

Γιατί το μοιράζομαι αυτό μαζί σας; Γιατί θέλω να αποδομήσω την άποψη ότι η Θεότητα είναι ένα πρόσωπο που φανερώνεται σε ένα μέρος με μια μορφή. Θέλω να διαλύσω εντελώς αυτή την ιδέα και να σας πω ότι η διαίσθησή σας, η οποία αναδύεται μέσα από τα αγνά αισθήματα της αγάπης του ενός για τον άλλον – το αφίλαυτο αίσθημα – αυτό είναι η θεότητα. Αυτό το διαθέτει ο καθένας από μας. Αυτό είναι που μας λέγεται εδώ και 96 χρόνια από τον Σουάμι (Μπαγκαβάν Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα) – ότι εσείς είστε ο Θεός ̇ να έχετε πίστη στον εαυτό σας, να έχετε πίστη στις διαισθήσεις σας, να έχετε πίστη σε αυτή την φωνή του Θεού εντός σας. Ωραία είναι να ανεβαίνω στην σκηνή και να δίνω μια ομιλία πάνω στο ότι εσείς είστε ο Θεός, εγώ είμαι ο Θεός και όλα είναι Θεός, και μετά να πηγαίνουμε για φαγητό! Η ερώτησή μου όμως είναι “Ποιος πραγματικά δίνει προσοχή σ’ αυτό που λέω;”

Να έχετε πίστη στην Θεία Φύση σας, να έχετε πίστη στην διαίσθησή σας ̇ να μη φοβάστε. Για πόσο καιρό θα περπατάτε κρατώντας το χέρι των γονιών σας; Εντάξει όταν είστε παιδιά. Αν όμως είστε μεγάλοι και βγαίνετε με τον πατέρα ή την μητέρα σας κρατώντας τους από το χέρι, αυτό δεν είναι κάτι που φαίνεται ωραίο. Ομοίως κι Εγώ, είμαι εκεί ως μια φυσική παρουσία για τα παιδιά που μεγαλώνουν ακόμη. Για εκείνα τα παιδιά, η φυσική παρουσία είναι απαραίτητη, διότι είναι ο μόνος τρόπος να βιώσουν αυτήν την κατάσταση, του πώς είναι η αγάπη του Θεού. Αλλιώς, δεν θα ξέρουν. Έχουν βιώσει την αγάπη της μάνας, την αγάπη του πατέρα, την αγάπη του αδελφού, την φιλία και όλα αυτά, αλλά ποτέ δεν βίωσαν την αγάπη του Θεού. Για εκείνους, η παρουσία Μου είναι αναγκαία διότι δεν έχουν εξελιχθεί ακόμη για να φτάσουν σε εκείνο το στάδιο κατανόησης αυτού που υπάρχει πέραν αυτής. Όσον αφορά τους υπόλοιπους όμως, ειδικά τους γηραιότερους, το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνουν είναι να στραφούν εντός και να πιστέψουν την διαίσθησή τους.  Δοκιμάστε το, δεν είναι κακό. Στο χειρότερο σενάριο, θα αποτύχετε μια-δυο φορές. Δεχτείτε το. Την επόμενη φορά, θα ξέρετε και θα προχωρήσετε.

Μην αμφισβητείτε λοιπόν την Θεία διαίσθησή σας. Είναι ο τρόπος που έχει μιλήσει ο Θεός. Πριν έρθει σαν Σάτυα Σάι Μπάμπα, δεν υπήρχε Θεός; Δεν επιτύγχαναν οι άνθρωποι μεγάλα πράγματα; Δεν πραγμάτωναν τον Ανώτερο Εαυτό τους; Δεν γίνονταν μαχάπούρουσα; (μεγάλες προσωπικότητες); Πώς τα κατάφεραν αυτά χωρίς εκείνοι να έχουν κανέναν; Εμπιστεύθηκαν την διαίσθησή τους και αναγνώρισαν αυτή την Θεότητα, η οποία μιλάει πάντα από μέσα τους. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε, ειδικά οι γηραιότεροι, που βρίσκονται μέσα σε αυτούς τους κόλπους τόσα πολλά χρόνια. Αυτό είναι, και στο εξής θα σας σπρώχνω προς αυτή την κατεύθυνση. Οι νέοι έχουν λίγο χρόνο ακόμα, ωστόσο, για αυτούς θα είναι πολύ ευκολότερο. Θα το κατανοήσουν πολύ γρηγορότερα επειδή ο νους τους δεν θέτει όρους και προϋποθέσεις.

Πώς θα ξέρετε ότι είναι η διαίσθησή σας που σας οδηγεί, και ότι δεν παρεμβαίνει στην σκέψη σας η ευφυία ή τα ένστικτά σας; Γεγονός είναι ότι στην διαίσθηση δεν υπάρχει το στοιχείο της προσκόλλησης. Όταν έχετε μια ιδέα, και είναι επί τω έργω η εξυπνάδα σας, τότε προσκολλάστε σε αυτή την ιδέα. Αν κάτι δεν γίνει όπως το θέλετε, ενοχλείστε. Αν γίνει, ενθουσιάζεστε. Παρόλο που λέτε σε όλους ότι τα πάντα είναι θέλημα Θεού και πράξεις του Θεού, μέσα σας λέτε, “Εγώ το έκανα, εγώ το έκανα”. Κάπου μέσα στα ιδιαίτερα του προσωπικού σας χώρου, θα το πείτε αυτό στον εαυτό σας και θα αισθανθείτε καλά γι’ αυτό. Αυτό δεν είναι διαίσθηση. Οι άνθρωποι επιτυγχάνουν σπουδαία πράγματα και με την εξυπνάδα τους. Αναμφίβολα. Σε αυτή την χρονική στιγμή όμως δεν είναι αυτό που θέλει ο Θεός να κάνετε.

Καταλήγουμε να κάνουμε πολλά πράγματα που ο Θεός δεν θέλει να τα κάνουμε, αγόμενοι είτε από τα ένστικτα είτε από την εξυπνάδα μας. Όταν όμως είναι η διαίσθηση που εργάζεται, κάνουμε ακριβώς αυτό που θέλει ο Θεός. Μερικές φορές, δεν  ξέρεις τι να κάνεις ή πώς να το κάνεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις, πρέπει απλώς να εμπιστευτείς την διαίσθησή σου και να κάνεις το βήμα. Σιγά-σιγά θα δεις πώς αρχίζουν να μπαίνουν στην θέση τους όλα τα κομμάτια του παζλ. Στην αρχή, το να εμπιστευθείς την διαίσθηση, κάτι το οποίο έρχεται από μέσα, είναι λίγο τρομακτικό. Φαίνεται τρομακτικό επειδή έχουμε συνηθίσει να δρούμε μετά από καθοδήγηση, έχουμε συνηθίσει να μας λένε ότι δεν γίνεται με την διαίσθηση, ότι δεν είναι αυτός ο τρόπος. Όμως, ο αληθινός τρόπος για να προχωρήσεις μπροστά είναι να εμπιστεύεσαι την διαίσθησή σου. Πώς ελέγχεις για να δεις αν είναι όντως η διαίσθηση που εργάζεται; Αν δεν υπάρχει καμία προσκόλληση στην ιδέα σου, τότε ξέρεις ότι είναι η διαίσθηση στο πηδάλιο. Αν υπάρχει η οποιαδήποτε προσκόλληση στην ιδέα, να ξέρεις ότι πρόκειται για κάτι χαμηλότερου επιπέδου και ότι παρεισφρέει στο έργο του Θεού.

Θα πρέπει να ζείτε για το σήμερα και να κάνετε αυτό που χρειάζεται να γίνει σήμερα. Μόνο που θα πρέπει να το κάνετε με όλη σας την δύναμη, με κάθε ειλικρίνεια, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια και βάζοντας όλη σας την αγάπη. Γιατί ανησυχείτε για το τι θα γίνει αύριο; Το αύριο θα σας αποκαλύψει τον εαυτό του αύριο. Έτσι λαμβάνει χώρα η Θεϊκή καθοδήγηση.

Η ιδέα είναι αυτή και είναι πολύ απλή, αλλά θέλω να την εφαρμόζουν όλοι καθημερινά. Για πόσο ακόμα θα Μου στέλνετε μηνύματα και email; Για πόσο καιρό θα απαντάω σε αυτά; Βέβαια, υπάρχουν κάποια πολύ σημαντικά πράγματα, όπως τα πολύ μεγάλα project τα οποία έχουν διάφορες παραμέτρους ̇ ιδιαίτερα όταν πρόκειται για δικές Μου πρωτοβουλίες, είναι φυσικό να Μου ζητάτε καθοδήγηση. Υπάρχουν όμως πολλά πράγματα που πρέπει να κάνετε μέσα στην καθημερινότητά σας, στην χώρα σας, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και στα σπίτια σας. Για αυτά τα πράγματα, θα πρέπει να αναπτύξετε την εσωτερική επαφή και να την εμπιστευτείτε. Ας κάνετε ένα-δύο λάθη, δεν πειράζει. Προτού μάθουμε να περπατάμε, πέσαμε πολλές φορές. Γι’ αυτό, να εμπιστεύεστε την διαίσθησή σας, και να προχωράτε μπροστά. Μην ψάχνετε συνέχεια τον Σουάμι για να δίνει την έγκρισή Του για τα πάντα. Αυτός είναι ο τρόπος για να αναπτυχθείτε όλοι και να φτάσετε στον αληθινό Θείο Εαυτό.

Πιστοί έρχονται εδώ και είναι διαφόρων ‘αποχρώσεων’. Είναι κάποιοι πιστοί  που υπήρξαν ένθερμοι αφοσιωμένοι του Σίρντι Σάι Μπάμπα, επί γενεές γενεών. Δεν έχουν δει ποτέ τον Σάτυα Σάι Μπάμπα. Ωστόσο, όταν έρχονται εδώ, έχουν δυνατές εμπειρίες της Θείας Παρουσίας. Προσπαθούν να βρουν τον Σίρντι Σάι Μπάμπα μέσα σε Μένα διότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος που μπορούν να συνδεθούν μαζί Μου. Επιτρέπω να το κάνουν. Με αποκαλούν Μπάμπα και το αποδέχομαι γιατί αυτό τους κάνει χαρούμενους. Έπειτα, είναι αυτοί που έρχονται εδώ για να αναζητήσουν τον Σάτυα Σάι Μπάμπα διότι έχουν προσκόλληση στην μορφή του Σάτυα Σάι Μπάμπα. Προσπαθούν να αναλύσουν, να κατανοήσουν, να σιγουρευτούν και να παρηγορήσουν τον εαυτό τους ότι όντως ο Σάτυα Σάι Μπάμπα είναι εδώ. Σε εκείνους λέω, “Εντάξει, αισθάνεστε άνετα έτσι; Να Με αποκαλείτε Σουάμι ή Σάτυα Σάι Μπάμπα”. Και ύστερα υπάρχουν πολλοί νέοι πιστοί που έχουν έρθει εδώ πρόσφατα ̇ για την ακρίβεια, σε τέτοιου είδους συναθροίσεις πρώτη φορά έρχονται. Ούτε τον Σίρντι Σάι έχουν δει, ούτε τον Σάτυα Σάι ̇ κι Εμένα τώρα Με γνωρίζουν. Με αποκαλούν Σουάμι-τζι ή Σάντγκουρου-τζι και έχουν τον δικό τους τρόπο να κατανοούν τα πράγματα. Έτσι, για χάρη τους και για να προχωρήσουν κι εκείνοι πάνω στον δρόμο του Θεού, το αφήνω να γίνει έτσι. Τέλος, υπάρχουν και μερικοί άνθρωποι που Με γνωρίζουν από τότε που ήρθα εδώ πριν από 11 χρόνια ̇ πριν από αυτό, Με ήξεραν σαν αδελφό, συνάδελφο ή φίλο. Δεν μπορούν να ξεπεράσουν αυτή την συνήθεια και Με αποκαλούν έτσι μέχρι σήμερα. Τους αφήνω και αυτούς να το κάνουν όπως το αισθάνονται.

Γιατί το κάνω όλο αυτό; Μόνο για να αφήσω τον καθέναν από εσάς να εξυψωθεί σιγά-σιγά και τελικά να συνδεθεί με την Θεότητα εντός του. Δεν χρειάζεται να ψάχνετε έξω από εσάς. Θα συμβούν καινούργια πράγματα ̇ θα έρθουν καινούργιοι άνθρωποι για να έχουν την εμπειρία και να συνδεθούν με την Θεότητα. Υπάρχει όμως μια μεγαλύτερη ευθύνη εκείνων που έχουν ήδη βιώσει και γνωρίσει ποια είναι η Αλήθεια – η ευθύνη να προχωρήσουν πέρα από ονόματα και μορφές. Στην τελική κατάσταση δεν υπάρχει όνομα και μορφή. Για όσο χορεύετε γύρω από ονόματα και μορφές, δεν θα λυτρωθείτε ποτέ ̇ λύτρωση θα βρείτε μόνο όταν βγείτε από αυτό.

Ακόμη και η Μίρα, η οποία ήταν μια τόσο φλογερή λάτρης του Κρίσνα, είχε τέτοια προσκόλληση στην μορφή του Κρίσνα. Δεν Τον είχε δει ποτέ ̇ είχε μόνο ακούσει για Εκείνον, για την γοητεία και την ομορφιά Του, από άλλους όταν εκείνη ήταν παιδί. Ποτέ στην ζωή της δεν είχε στο φυσικό πεδίο τα darśana, sparśaṇa ή sambhāṣaṇa του Κρίσνα. Παρόλο που παντρεύτηκε, εκείνη αισθανόταν ότι ο Κρίσνα ήταν ο σύζυγός της και λαχταρούσε πάντοτε την μορφή Του και επιθυμούσε διακαώς την αγάπη Του. Τελικά, κατάλαβε ότι ο Κρίσνα ήταν παρών μέσα στην ίδια την αγάπη ̇ βρήκε τον Κρίσνα ως τον Εαυτό της ̇ δεν υπήρχε Κρίσνα ξεχωριστός από αυτήν. Τραγουδάει ότι ο Κρίσνα, τον οποίον έψαχνε έξω, στην πραγματικότητα βρισκόταν εντός της. Μπορείτε κι εσείς να νιώσετε την Θεότητα μέσα στην Αγάπη. Όταν η κάθε σκέψη, ο κάθε λόγος και η κάθε πράξη σας είναι εμποτισμένα με αγνή αγάπη, και όταν το μόνο αίσθημα που έχει κυριεύσει ολόκληρη την ύπαρξή σας είναι μια αγάπη αφίλαυτη, που δεν βάζει όρους,  μέσα από αυτή την άσκηση θα έχετε την εμπειρία της Θεότητας. Η άσκηση αυτή θα πρέπει να γίνεται όλο και πιο εντατικά από όλους σας. Αυτό είναι το μήνυμά Μου.

Θα δείτε να συμβαίνουν αλλαγές. Αυτοί που είναι πολύ προσκολλημένοι σε ονόματα και σε μορφές θα ζοριστούν. Υπάρχουν εκατομμύρια πιστοί του Σίρντι Σάι Μπάμπα αλλά δεν μπορούν να δεχτούν την ιδέα ότι Εκείνος μπορεί να είναι ο Σάτυα Σάι Μπάμπα. Δεν μπορούν να δεχτούν ότι ο ψηλός και δυνατός γέροντας μπορεί να είναι αυτή η λεπτοκαμωμένη, όμορφη και γοητευτική μορφή του Σάτυα Σάι Μπάμπα. Ακόμη και ο Χάνουμαν, ο μεγαλύτερος πιστός του Σρι Ράμα, ο οποίος είναι ciranjīvī (αθάνατος, που ζει παντοτινά), κατά την εποχή του Κρίσνα Αβατάρα δεν έκανε την ίδια δουλειά που έκανε στην εποχή του Ράμα Αβατάρα. Παρόλο που δέχτηκε ότι ο Σρι Κρίσνα μπορεί να είναι ο ίδιος Σρι Ράμα, και παρόλο που έκανε αυτό που του ζήτησε ο Σρι Κρίσνα, κάπου μέσα στην καρδιά του ήταν πολύ προσκολλημένος στο όνομα και στην μορφή του Σρι Ράμα. Παρόλο που ήταν ένας jnani, είχε μεγάλη προσκόλληση στο όνομα και στην μορφή. Ο Τζάμπαβαν, ο βασιλιάς των αρκούδων, πάλεψε με τον Σρι Κρίσνα και κατάλαβε ότι ήταν ο Σρι Ράμα μόνο αφότου ηττήθηκε από Εκείνον. Έτσι, έκλεισε στην Μπαγκαβάτα και το δικό του κεφάλαιο.  

Μην εμπλέκεστε με ονόματα και με μορφές. Να εμπιστεύεστε την διαίσθησή σας. Να εμπιστεύεστε την Θεότητα μέσα σας και να μην ψάχνετε έξω από εσάς. Η μία φάση του φαινομένου έφτασε στο τέλος της ̇ έτσι έπρεπε να γίνει. Έχει αρχίσει η επόμενη φάση και σε αυτή την φάση, ο καθένας από εσάς θα πρέπει να αποσύρεται και να στρέφεται προς τα μέσα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έρχεστε στο σάτσανγκα ̇ θα πρέπει ωστόσο να έρχεστε με μια διαφορετική στάση και μια διαφορετική θεώρηση ̇ ότι η μορφή αυτή είναι απλώς άλλο ένα δοχείο πλήρες Θεότητας. Όπως το νερό παίρνει διαφορετικό σχήμα μέσα στα διάφορα δοχεία, η Θεότητα γεμίζει τις διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένης και της δικής σας. Αν το δοχείο είναι διάφανο, θα μπορείτε να δείτε μέσα απ’ αυτό και να αισθανθείτε την Θεότητα. Αν είναι ένα χρωματιστό μπουκάλι, το νερό θα δείχνει χρωματισμένο. Αυτή είναι όλη η διαφορά μεταξύ μας. Τα δοχεία, οι μορφές διαφέρουν το νερό όμως είναι το ίδιο. Πάρτε εκείνη την μορφή και συνεχίστε την πορεία σας πάνω στο μονοπάτι.

Πρέπει να μάθετε να αποσύρεστε σιγά-σιγά και να κατανοείτε αυτή την μεγάλη Αλήθεια. Είναι κάτι που επαναλαμβάνεται συχνά και είναι ώρα να δώσετε μεγαλύτερη προσοχή. Το ζήτημα αυτό ανακινήθηκε με αφορμή την ερώτηση που Μου έκανε κάποιος, “Τώρα που έχουν παρέλθει τα 96 χρόνια του Σάτυα Σάι, πώς πρέπει να Σε αποκαλώ; Να Σε αποκαλώ ‘Μπάμπα’, ‘Σουάμι’΄ή ‘Σάντγκουρου’; Παρακαλώ, ξεδιάλυνε αυτό το μπέρδεμα”. Του απάντησα, “Να Με αποκαλείς όπως σου λέει η καρδιά σου και όπως νιώθεις άνετα. Αν θέλεις όμως να είσαι τυπικά σωστός, πρέπει να ξέρεις ότι η μία φάση έχει φτάσει στο τέλος της και έχει ξεκινήσει μια νέα φάση. Επομένως, προσπάθησε να το καταλάβεις αυτό και φέρσου αναλόγως. Αν είσαι πολύ προσκολλημένος στο όνομα και στην μορφή, είναι αδύνατον να ξεπεράσεις αυτή την προσκόλληση. Θα πρέπει να κοιτάξεις βαθύτερα μέσα σου και θα ανακαλύψεις ότι όλα είναι το ίδιο, συν αυτό που υπάρχει και μέσα σε εσένα”.

Αυτό λένε οι γραφές, αυτή είναι η Αλήθεια και αυτό είναι που ακούμε για δεκαετίες. Είναι ώρα να επιδοθείτε σε σοβαρή άσκηση για να νιώσετε την Θεότητα αυτή εντός σας. Ο καλύτερος τρόπος για να το κάνετε είναι ‘Να αγαπάτε τους πάντες, να υπηρετείτε τους πάντες’ (Love All, serve All). Αν αναπτύσσετε όλο και μεγαλύτερη αγάπη μεταξύ σας, όπως και για τους άλλους ανθρώπους, ιδιαίτερα για αυτούς που βρίσκονται σε ανάγκη, θα αρχίσετε να έχετε την εμπειρία της Θείας διαίσθησης και των Θείων αισθημάτων μέσα σε αυτή την αγάπη, και αυτό θα σας λυτρώσει. Τότε θα είστε ικανοποιημένοι και ευχαριστημένοι όπου και αν βρίσκεστε.

Αισθανθείτε αυτή την αγάπη μέσα σας. Να την εξωτερικεύετε ελεύθερα προς όλους. Μέσα σε αυτή την αγάπη, βρείτε την Θεότητα. Μη αφήνετε να σας περιορίζουν και να σας συγκρατούν ονόματα και μορφές. Αυτή η Θεία διαίσθηση θα σας καθοδηγεί σε κάθε βήμα, κάθε στιγμή, αρκεί να είστε έτοιμοι να την αφουγκραστείτε και να την ακολουθήσετε. Αυτή είναι η Έσχατη Αλήθεια ̇ δεν υπάρχει τίποτα πέρα από αυτήν. ‘ahaṁ satya bodhakaḥ - είμαι ο Δάσκαλος της Αλήθειας’.

Καθίστε, σκεφτείτε και στοχαστείτε πάνω στην Αλήθεια, κατανοήστε την και, κυρίως, κάντε την πράξη. Όπως ακριβώς ‘πατέρας’ και ‘μητέρα’ είναι τίτλοι, έτσι και ο ‘Σουάμι’ είναι επίσης ένας τίτλος. Σουάμι είναι εκείνος που έχει γίνει κύριος του εαυτού του και, ως εκ τούτου, είναι άξιος σεβασμού. Σουάμι δεν είναι πρόσωπο ̇ είναι προσωπικότητα.

OM SAI RAM